stracić - Wielki słownik języka polskiego PAN

8.

pogorszyć swoją sytuację pod jakimś względem, w związku z tym, o czym komunikuje następujący rzeczownik

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

antonimy:

skorzystać
zyskać

stracić na sprzedaży czegoś, na transakcjach z kimś; na zmianie przepisów, ustawy...
stracić finansowo

Niestety wiele rodzin straciło na zmianie przepisów, zwłaszcza matki samotnie wychowujące dzieci.

źródło: NKJP: R. Nadaj: Ciechanów: MOPS poradził sobie z zasiłkami, Tygodnik Ciechanowski, 2004-07-16

Obawiam się, że może ona stracić finansowo na tym przedsięwzięciu.

źródło: NKJP: Andrzej Bodziony: Zapomniano o sprzęcie, Gazeta Krakowska, 2006-06-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	straciłem +(e)m stracił	straciłam +(e)m straciła	straciłom +(e)m straciło	straciliśmy +(e)śmy stracili	straciłyśmy +(e)śmy straciły
2 os.	straciłeś +(e)ś stracił	straciłaś +(e)ś straciła	straciłoś +(e)ś straciło	straciliście +(e)ście stracili	straciłyście +(e)ście straciły
3 os.	stracił	straciła	straciło	stracili	straciły

bezosobnik: stracono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		straćmy
2 os.	strać	straćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	straciłbym bym stracił	straciłabym bym straciła	straciłobym bym straciło	stracilibyśmy byśmy stracili	straciłybyśmy byśmy straciły
2 os.	straciłbyś byś stracił	straciłabyś byś straciła	straciłobyś byś straciło	stracilibyście byście stracili	straciłybyście byście straciły
3 os.	straciłby by stracił	straciłaby by straciła	straciłoby by straciło	straciliby by stracili	straciłyby by straciły

bezosobnik: stracono by

bezokolicznik: stracić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: straciwszy

gerundium: stracenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: tracić

+

stracić

+

na CZYM

psł. jьz-tratiti