denerwować

  • wprawiać kogoś w stan niepokoju lub rozdrażnienia
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

    • absurd, biurokracja, frazesy, głupota, hałas, czyjeś gadanie, czyjaś naiwność, pedanteria, postawa, jakaś sprawa, upór denerwuje; czyjeś argumenty, zachowania; dzieci, sąsiedzi denerwują kogoś
    • denerwować innych, klientów, ludzi, mieszkańców, nauczycieli, przechodniów, rodziców, sąsiadów, szefa, władze, wyborców
    • denerwować kogoś swoim zachowaniem, swoimi uwagami
    • denerwować kogoś bardzo; niepotrzebnie
    • przestać, zacząć; nie można, nie trzeba, nie wolno kogoś denerwować
    • denerwować i intrygować, denerwować i martwić, denerwować i prowokować, denerwować i rozpraszać
  • Denerwował nas i nadal denerwuje nieformalny układ koalicyjny w mieście.

    źródło: NKJP: Piela Romuald: Rozdarta lewica, Gazeta Wrocławska, 2001-12-14

    Swoim zachowaniem denerwował mnie coraz bardziej, nic więc dziwnego, że stopniowo przechodziłem na stronę matki.

    źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

    Denerwowało mnie, że przygląda się uważnie moim rozdygotanym dłoniom, które nie mogły utrzymać szklanki z wodą.

    źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Sanatorium, 2005

    - Gdyby to był sen...- głośno do siebie powiedziała Marta. - Po angielsku, po angielsku - przypomniał Peter, którego denerwowało, gdy wracała do ojczystego języka.

    źródło: NKJP: Kazimierz Kaz Ostaszewicz: Południowy wiatr Arizony, 2006

    Mówi, że go denerwuje, jak się pan wierci.

    źródło: NKJP: Wojciech Kuczok: Opowieści przebrane, 2005

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. denerwuję
    denerwujemy
    2 os. denerwujesz
    denerwujecie
    3 os. denerwuje
    denerwują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. denerwowałem
    +(e)m denerwował
    denerwowałam
    +(e)m denerwowała
    denerwowałom
    +(e)m denerwowało
    denerwowaliśmy
    +(e)śmy denerwowali
    denerwowałyśmy
    +(e)śmy denerwowały
    2 os. denerwowałeś
    +(e)ś denerwował
    denerwowałaś
    +(e)ś denerwowała
    denerwowałoś
    +(e)ś denerwowało
    denerwowaliście
    +(e)ście denerwowali
    denerwowałyście
    +(e)ście denerwowały
    3 os. denerwował
    denerwowała
    denerwowało
    denerwowali
    denerwowały

    bezosobnik: denerwowano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę denerwował
    będę denerwować
    będę denerwowała
    będę denerwować
    będę denerwowało
    będę denerwować
    będziemy denerwowali
    będziemy denerwować
    będziemy denerwowały
    będziemy denerwować
    2 os. będziesz denerwował
    będziesz denerwować
    będziesz denerwowała
    będziesz denerwować
    będziesz denerwowało
    będziesz denerwować
    będziecie denerwowali
    będziecie denerwować
    będziecie denerwowały
    będziecie denerwować
    3 os. będzie denerwował
    będzie denerwować
    będzie denerwowała
    będzie denerwować
    będzie denerwowało
    będzie denerwować
    będą denerwowali
    będą denerwować
    będą denerwowały
    będą denerwować

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. denerwujmy
    2 os. denerwuj
    denerwujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. denerwowałbym
    bym denerwował
    denerwowałabym
    bym denerwowała
    denerwowałobym
    bym denerwowało
    denerwowalibyśmy
    byśmy denerwowali
    denerwowałybyśmy
    byśmy denerwowały
    2 os. denerwowałbyś
    byś denerwował
    denerwowałabyś
    byś denerwowała
    denerwowałobyś
    byś denerwowało
    denerwowalibyście
    byście denerwowali
    denerwowałybyście
    byście denerwowały
    3 os. denerwowałby
    by denerwował
    denerwowałaby
    by denerwowała
    denerwowałoby
    by denerwowało
    denerwowaliby
    by denerwowali
    denerwowałyby
    by denerwowały

    bezosobnik: denerwowano by

    bezokolicznik: denerwować

    imiesłów przysłówkowy współczesny: denerwując

    gerundium: denerwowanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: denerwujący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: denerwowany

    odpowiednik aspektowy: zdenerwować

  • Rzosobowy + denerwować +
    KOGO + (CZYM)
    Rznieżywotny + denerwować +
    KOGO
    (to), że ZDANIE | ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE + denerwować +
    KOGO
  • fr. énerver

    Nagłosowe  d-  być może pojawiło się w polszczyźnie pod wpływem synonimicznego czas.  deranżować  (również pochodzenia francuskiego), rozpowszechnionego w XIX w.

CHRONOLOGIZACJA:
1900, Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 09.05.2014