wystąpić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wypowiedzieć się publicznie w jakiejś sprawie lub podjąć działania w związku z nią

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

minister, poseł, premier, referent, senator wystąpił
wystąpić na arenie międzynarodowej, na forum, na konferencji prasowej, na sesji plenarnej, na soborze, na walnym zgromadzeniu
wystąpić przeciwko władzy
wystąpić w czyimś imieniu, w czyjejś obronie, w czyjejś sprawie; w jakimś charakterze, w jakiejś roli; w dyskusji, w programie publicystycznym, w radiu
wystąpić z apelem, z oświadczeniem, z poglądami, z przemówieniem, z zapytaniem; z inicjatywą, z postulatem, z projektem, z propozycją; z mównicy, z trybuny sejmowej
wystąpić publicznie

	Ignacy Paderewski wystąpił z projektem utworzenia mieszanej komisji, która omówiłaby podstawy ostatecznego porozumienia w sprawie granic. źródło: KWSJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
	Dziś jeszcze człowiek, który by postanowił udać się do Mekki, aby tam wystąpić publicznie przeciwko wierze Proroka, przypłaciłby to zapewne życiem. źródło: KWSJP: Kazimierz Żygulski: Wartości i wzory kultury. Rozważania socjologa, 1975
	W czasie wojny trzynastoletniej mieszkańcy miasta wystąpili zbrojnie przeciw załodze krzyżackiej. źródło: KWSJP: Jan Bałdowski: Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1996
	Matka uważała za właściwe głośno wystąpić w jej obronie. źródło: KWSJP: Michel Butor: Przemiana, 1960
	Teodor przeszedł samego siebie. Wystąpił w roli wieszcza. źródło: KWSJP: Władysław Ogrodziński: Ulica zwana Bystrą, 1985

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystąpiłem +(e)m wystąpił	wystąpiłam +(e)m wystąpiła	wystąpiłom +(e)m wystąpiło	wystąpiliśmy +(e)śmy wystąpili	wystąpiłyśmy +(e)śmy wystąpiły
2 os.	wystąpiłeś +(e)ś wystąpił	wystąpiłaś +(e)ś wystąpiła	wystąpiłoś +(e)ś wystąpiło	wystąpiliście +(e)ście wystąpili	wystąpiłyście +(e)ście wystąpiły
3 os.	wystąpił	wystąpiła	wystąpiło	wystąpili	wystąpiły

bezosobnik: wystąpiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystąpmy
2 os.	wystąp	wystąpcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystąpiłbym bym wystąpił	wystąpiłabym bym wystąpiła	wystąpiłobym bym wystąpiło	wystąpilibyśmy byśmy wystąpili	wystąpiłybyśmy byśmy wystąpiły
2 os.	wystąpiłbyś byś wystąpił	wystąpiłabyś byś wystąpiła	wystąpiłobyś byś wystąpiło	wystąpilibyście byście wystąpili	wystąpiłybyście byście wystąpiły
3 os.	wystąpiłby by wystąpił	wystąpiłaby by wystąpiła	wystąpiłoby by wystąpiło	wystąpiliby by wystąpili	wystąpiłyby by wystąpiły

bezosobnik: wystąpiono by

bezokolicznik: wystąpić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wystąpiwszy

gerundium: wystąpienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: występować

Rz_osobowy	+	wystąpić	+	z CZYM + (GDZIE)
Rz_osobowy	+	wystąpić	+	przeciw KOMU/CZEMU

Czasownik z przedrostkiem wy- od psł. *stǫpiti.
Zob. stąpać