unieważnić

  • sprawić, że coś traci moc prawną i staje się nieważne
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    regulacje prawne

  • synonimy:  anulować
    • minister, prezydent, wojewoda; sąd unieważnił coś
    • unieważnić decyzję, pozwolenie na budowę, uchwałę, umowę, ustawę, wyrok; egzamin, wynik; przetarg
    • unieważniony bez podania przyczyny
    • unieważniony z jakiegoś powodu, z jakichś przyczyn
    • móc, próbować unieważnić coś
    • unieważnienie aktu, certyfikatu, paszportu; małżeństwa; głosowania, konkursu, wyborów; sprzedaży, transakcji; prawa
  • Po objęciu urzędu prezydenta unieważnił kilka decyzji przyjętych w poprzedniej kadencji przez federalistów.

    źródło: NKJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 2002

    [...] Łukasz udaje się pociągiem do Rzymu, gdzie bezskutecznie usiłuje załatwić unieważnienie małżeństwa.

    źródło: NKJP: Kazimiera Szczuka: Milczenie owieczek. Rzecz o aborcji, 2004

    Zjazd przegłosował wczoraj uchwałę uznającą za szkodliwą dla związku działalność „Sieci” i innych nieformalnych struktur poziomych. Jednak kilka godzin później delegaci unieważnili to głosowanie.

    źródło: NKJP: Ewa Milewicz: V Zjazd „Solidarności” w Zielonej Górze, Gazeta Wyborcza, 1993-06-28

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. unieważnię
    unieważnimy
    2 os. unieważnisz
    unieważnicie
    3 os. unieważni
    unieważnią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. unieważniłem
    +(e)m unieważnił
    unieważniłam
    +(e)m unieważniła
    unieważniłom
    +(e)m unieważniło
    unieważniliśmy
    +(e)śmy unieważnili
    unieważniłyśmy
    +(e)śmy unieważniły
    2 os. unieważniłeś
    +(e)ś unieważnił
    unieważniłaś
    +(e)ś unieważniła
    unieważniłoś
    +(e)ś unieważniło
    unieważniliście
    +(e)ście unieważnili
    unieważniłyście
    +(e)ście unieważniły
    3 os. unieważnił
    unieważniła
    unieważniło
    unieważnili
    unieważniły

    bezosobnik: unieważniono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. unieważnijmy
    2 os. unieważnij
    unieważnijcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. unieważniłbym
    bym unieważnił
    unieważniłabym
    bym unieważniła
    unieważniłobym
    bym unieważniło
    unieważnilibyśmy
    byśmy unieważnili
    unieważniłybyśmy
    byśmy unieważniły
    2 os. unieważniłbyś
    byś unieważnił
    unieważniłabyś
    byś unieważniła
    unieważniłobyś
    byś unieważniło
    unieważnilibyście
    byście unieważnili
    unieważniłybyście
    byście unieważniły
    3 os. unieważniłby
    by unieważnił
    unieważniłaby
    by unieważniła
    unieważniłoby
    by unieważniło
    unieważniliby
    by unieważnili
    unieważniłyby
    by unieważniły

    bezosobnik: unieważniono by

    bezokolicznik: unieważnić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: unieważniwszy

    gerundium: unieważnienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: unieważniony

    odpowiednik aspektowy: unieważniać

  • Rz osobowy + unieważnić +
    CO
  • Od:  ważny 

CHRONOLOGIZACJA:
1850, W. Dutkiewicz, "Prawo hipoteczne w Królestwie Polskiem", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 29.08.2017