uwiecznić - Wielki słownik języka polskiego PAN

przekazać pamięć o czymś za pomocą tekstu, rzeźby, obrazu lub zapisu dźwiękowego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność artystyczna człowieka

	synonimy:	upamiętnić
	hiperonimy:	utrwalić

	Dzięki podjętej przez niego inicjatywie jemu i wielu innym fotografom udało się uwiecznić na kliszy filmowej misia między innymi z byłym amerykańskim prezydentem Bushem seniorem. źródło: NKJP: (kaz): Sławny miś i jego kumple, Super Express, 2006
	I wówczas właśnie napisała mi, że osobę mojego stryja [...] uwieczniła w swej głośnej swego czasu książce pt. „Ścieżka obok drogi”. źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
	Bo dostał kiedyś list, a potem telegram, że panowie z radia chcą nagrać jego muzykę, że chcą uwiecznić stare, wioskowe muzykowanie. źródło: NKJP: Wit Szostak: Oberki do końca świata, 2007
	Szymon pewnego dnia rzucił: Ty musisz je uwiecznić, pomnik zrobić, odlew w brązie, one muszą przetrwać wieki, musisz coś na nich wyryć. Na przykład, to są dłonie położnej, tak wyglądają dłonie prawdziwej położnej, z powołania. źródło: NKJP: Hubert Klimko-Dobrzaniecki: Kołysanka dla wisielca, 2007
	Całe życie specjalizował się w pejzażach, a ściśle mówiąc – w pejzażach tatrzańskich. Przenosił je na płótna i tektury z miłością, pietyzmem, dbając, by uwieczniona została każda skałka, każde drzewo. źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Przewodnik po rynku malarstwa, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uwieczniłem +(e)m uwiecznił	uwieczniłam +(e)m uwieczniła	uwieczniłom +(e)m uwieczniło	uwieczniliśmy +(e)śmy uwiecznili	uwieczniłyśmy +(e)śmy uwieczniły
2 os.	uwieczniłeś +(e)ś uwiecznił	uwieczniłaś +(e)ś uwieczniła	uwieczniłoś +(e)ś uwieczniło	uwieczniliście +(e)ście uwiecznili	uwieczniłyście +(e)ście uwieczniły
3 os.	uwiecznił	uwieczniła	uwieczniło	uwiecznili	uwieczniły

bezosobnik: uwieczniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uwiecznijmy
2 os.	uwiecznij	uwiecznijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uwieczniłbym bym uwiecznił	uwieczniłabym bym uwieczniła	uwieczniłobym bym uwieczniło	uwiecznilibyśmy byśmy uwiecznili	uwieczniłybyśmy byśmy uwieczniły
2 os.	uwieczniłbyś byś uwiecznił	uwieczniłabyś byś uwieczniła	uwieczniłobyś byś uwieczniło	uwiecznilibyście byście uwiecznili	uwieczniłybyście byście uwieczniły
3 os.	uwieczniłby by uwiecznił	uwieczniłaby by uwieczniła	uwieczniłoby by uwieczniło	uwieczniliby by uwiecznili	uwieczniłyby by uwieczniły

bezosobnik: uwieczniono by

bezokolicznik: uwiecznić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uwieczniwszy

gerundium: uwiecznienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uwieczniony

odpowiednik aspektowy: uwieczniać

+

uwiecznić

+

KOGO/CO + (w CZYM | na CZYM)

Zob. wiek