gubić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. drogę

  • 3.

    tracić orientację w jakiegoś rodzaju przestrzeni
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości przestrzeni

    • gubić drogę, kierunek, szlak; ślad, trop
  • W tym bezludnym, jałowym i kamienistym terenie, w którym partyzanci co chwila gubią drogę i nigdy nie są pewni, czy idą w dobrym kierunku, żołnierze czują się jak ryba w wodzie.

    źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Chrystus z karabinem na ramieniu, 2007

    To właśnie Bulanda ufundował w 1904 roku tę białą kapliczkę, obok której trzy razy gubiłem szlak.

    źródło: NKJP: Wiedza baców, Gazeta Wyborcza, 1992-05-22

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. gubię
    gubimy
    2 os. gubisz
    gubicie
    3 os. gubi
    gubią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. gubiłem
    +(e)m gubił
    gubiłam
    +(e)m gubiła
    gubiłom
    +(e)m gubiło
    gubiliśmy
    +(e)śmy gubili
    gubiłyśmy
    +(e)śmy gubiły
    2 os. gubiłeś
    +(e)ś gubił
    gubiłaś
    +(e)ś gubiła
    gubiłoś
    +(e)ś gubiło
    gubiliście
    +(e)ście gubili
    gubiłyście
    +(e)ście gubiły
    3 os. gubił
    gubiła
    gubiło
    gubili
    gubiły

    bezosobnik: gubiono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę gubił
    będę gubić
    będę gubiła
    będę gubić
    będę gubiło
    będę gubić
    będziemy gubili
    będziemy gubić
    będziemy gubiły
    będziemy gubić
    2 os. będziesz gubił
    będziesz gubić
    będziesz gubiła
    będziesz gubić
    będziesz gubiło
    będziesz gubić
    będziecie gubili
    będziecie gubić
    będziecie gubiły
    będziecie gubić
    3 os. będzie gubił
    będzie gubić
    będzie gubiła
    będzie gubić
    będzie gubiło
    będzie gubić
    będą gubili
    będą gubić
    będą gubiły
    będą gubić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. gubmy
    2 os. gub
    gubcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. gubiłbym
    bym gubił
    gubiłabym
    bym gubiła
    gubiłobym
    bym gubiło
    gubilibyśmy
    byśmy gubili
    gubiłybyśmy
    byśmy gubiły
    2 os. gubiłbyś
    byś gubił
    gubiłabyś
    byś gubiła
    gubiłobyś
    byś gubiło
    gubilibyście
    byście gubili
    gubiłybyście
    byście gubiły
    3 os. gubiłby
    by gubił
    gubiłaby
    by gubiła
    gubiłoby
    by gubiło
    gubiliby
    by gubili
    gubiłyby
    by gubiły

    bezosobnik: gubiono by

    bezokolicznik: gubić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: gubiąc

    gerundium: gubienie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: gubiący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: gubiony

    odpowiednik aspektowy: zgubić

  • bez ograniczeń + gubić +
    CO
  • psł. *gubiti 'powodować, że coś lub ktoś ginie, znika, przestaje istnieć; niszczyć, zabijać'