Jak korzystać ze słownika?

uderzyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. głową o ścianę

  • Definicja

    2.

    spowodować gwałtowne, silne zetknięcie się czegoś z czymś
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

  • Połączenia
    • uderzyć głową, młotkiem, siekierą
    • uderzyć czymś o mur, o stół, o ścianę,
    • uderzyć czymś w gwóźdź, w mur, w pień, w stół, w ścianę
  • Cytaty

    Komendant uderzył ręką w parapet tak mocno, że podskoczyły kwiatki i zabrzęczały talerzyki, które służyły za podstawki pod doniczki.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009

    Nowak chwycił Malanowskiego za głowę i uderzył nią w maskę. Na tyle mocno, że włączył się alarm, a na białym lakierze pojawiło się kilka kropel krwi.

    źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Wilcza wyspa, 2006

    Wyczekiwana chwila nastała o zmroku jednego z kolejnych dni wykopalisk. Łopata uderzyła o kamień.

    źródło: NKJP: Andrzej Wójckiewicz: Przebudzenie Cheopsa czyli Jak uratować ludzi i Ziemię, 2005
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uderzę
    		 uderzymy
    2 os. uderzysz
    		 uderzycie
    3 os. uderzy
    		 uderzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uderzyłem
    +(e)m uderzył
    		 uderzyłam
    +(e)m uderzyła
    		 uderzyłom
    +(e)m uderzyło
    		 uderzyliśmy
    +(e)śmy uderzyli
    		 uderzyłyśmy
    +(e)śmy uderzyły
    2 os. uderzyłeś
    +(e)ś uderzył
    		 uderzyłaś
    +(e)ś uderzyła
    		 uderzyłoś
    +(e)ś uderzyło
    		 uderzyliście
    +(e)ście uderzyli
    		 uderzyłyście
    +(e)ście uderzyły
    3 os. uderzył
    		 uderzyła
    		 uderzyło
    		 uderzyli
    		 uderzyły

    bezosobnik: uderzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uderzmy
    2 os. uderz
    		 uderzcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uderzyłbym
    bym uderzył
    		 uderzyłabym
    bym uderzyła
    		 uderzyłobym
    bym uderzyło
    		 uderzylibyśmy
    byśmy uderzyli
    		 uderzyłybyśmy
    byśmy uderzyły
    2 os. uderzyłbyś
    byś uderzył
    		 uderzyłabyś
    byś uderzyła
    		 uderzyłobyś
    byś uderzyło
    		 uderzylibyście
    byście uderzyli
    		 uderzyłybyście
    byście uderzyły
    3 os. uderzyłby
    by uderzył
    		 uderzyłaby
    by uderzyła
    		 uderzyłoby
    by uderzyło
    		 uderzyliby
    by uderzyli
    		 uderzyłyby
    by uderzyły

    bezosobnik: uderzono by

    bezokolicznik: uderzyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

    gerundium: uderzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: uderzony

    odpowiednik aspektowy: uderzać

  • Składnia
    bez ograniczeń + uderzyć +
    CZYM + (w CO | o CO)
  • Pochodzenie

    psł. *udъriti 'uderzyć'

    Z przedrostkiem *u-od psł. czasownika *dъriti (z nieregularnym rozwojem e < ъ [w pozycji słabej])