wynagrodzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. dać należne pieniądze za czyjąś pracę

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

wynagrodzenie za pracę

synonimy:

opłacić

wynagrodzić górników, nauczycieli, personel, pracowników, zarząd, zawodników; nadgodziny, pracę, usługi
wynagrodzić kwotą, pieniędzmi, premią, sumą
wynagrodzić za pracę, za usługę, za wiedzę, za wykonywanie zawodu
wynagrodzić dodatkowo, godziwie, hojnie, należycie, pieniężnie, sowicie, szczodrze, źle

	W nawale obowiązków całkowicie o tym zapomniał, ale teraz postanowił wynagrodzić swojego wiernego odźwiernego. źródło: KWSJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
	Trzeba ich przecież jakoś wynagrodzić za tyle pracy - dodał tatko. źródło: KWSJP: Maria Krüger: Witaj Karolciu, 1970
	Chodzi tylko o potwierdzenie i oddanie broni. Jeżeli to zrobię, to dają oficerskie słowo honoru, że mnie zwolnią, wynagrodzą sowicie, pozwolą podpisać volkslistę, wstąpić do armii niemieckiej z zachowaniem stopnia wojskowego. źródło: KWSJP: Wincenty Galica: „Palace” 1941, Tygodnik Podhalański, 1996, nr 18
	Pojechał na forum pianistyczne do Niemiec i dał popis improwizacji na zadany temat. Kolejne zaproszenie przyszło z Australii, gdzie często wykonują jego utwory, i gotowi są dobrze wynagrodzić koncerty autorskie. źródło: KWSJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wynagrodziłem +(e)m wynagrodził	wynagrodziłam +(e)m wynagrodziła	wynagrodziłom +(e)m wynagrodziło	wynagrodziliśmy +(e)śmy wynagrodzili	wynagrodziłyśmy +(e)śmy wynagrodziły
2 os.	wynagrodziłeś +(e)ś wynagrodził	wynagrodziłaś +(e)ś wynagrodziła	wynagrodziłoś +(e)ś wynagrodziło	wynagrodziliście +(e)ście wynagrodzili	wynagrodziłyście +(e)ście wynagrodziły
3 os.	wynagrodził	wynagrodziła	wynagrodziło	wynagrodzili	wynagrodziły

bezosobnik: wynagrodzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wynagrodźmy wynagródźmy
2 os.	wynagrodź wynagródź	wynagrodźcie wynagródźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wynagrodziłbym bym wynagrodził	wynagrodziłabym bym wynagrodziła	wynagrodziłobym bym wynagrodziło	wynagrodzilibyśmy byśmy wynagrodzili	wynagrodziłybyśmy byśmy wynagrodziły
2 os.	wynagrodziłbyś byś wynagrodził	wynagrodziłabyś byś wynagrodziła	wynagrodziłobyś byś wynagrodziło	wynagrodzilibyście byście wynagrodzili	wynagrodziłybyście byście wynagrodziły
3 os.	wynagrodziłby by wynagrodził	wynagrodziłaby by wynagrodziła	wynagrodziłoby by wynagrodziło	wynagrodziliby by wynagrodzili	wynagrodziłyby by wynagrodziły

bezosobnik: wynagrodzono by

bezokolicznik: wynagrodzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wynagrodziwszy

gerundium: wynagrodzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wynagrodzony

odpowiednik aspektowy: wynagradzać

Rz_osobowy	+	wynagrodzić	+	KOGO/CO + JAK + (za CO)
Rz_osobowy	+	wynagrodzić	+	KOGO + za CO

Zob. nagrodzić