-
1.
pot. pejorat. mężczyzna, którego mówiący uważa za osobę niepoważną i dlatego ma do niego negatywny stosunek -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć -
hiperonimy: mężczyzna
-
- byle pętak
-
Różnym ludziom zarzucam różne rzeczy, lecz mogę ich szanować, jeśli zarzuty te odpierają tłumacząc je, odmiennie interpretując, bądź też negując ich prawdziwość. Nieodmiennie jednak uważam za pętaków tych, którzy bronią się, twierdząc, że inni robili to samo lub nawet gorzej.
źródło: NKJP: Ernest Skalski: Replika, Gazeta Wyborcza, 1992-12-23
Wściekam się do białości, kiedy myślę, że jakiś pętak z KC decyduje, czy wyjdzie moja książka.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Monografia grzechów z dziennika 1978-1989, 2006
Najpierw uważa się ekologów za pętaków, którzy powinni zająć się tylko sadzeniem drzewek, a kiedy się zaczyna protest, stosuje się wobec nich siłę.
źródło: NKJP: Ekolodzy bez barier?, Dziennik Polski, 1998-06-09
Moja Ty czarnulo! Z politowaniem patrzę na tego pętaka Nawiślaka, który wie, że masz miłość, a próbuje Cię zdobyć.
źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pętak
pętacy
ndepr pętaki
depr D. pętaka
pętaków
C. pętakowi
pętakom
B. pętaka
pętaków
N. pętakiem
pętakami
Ms. pętaku
pętakach
W. pętaku
pętacy
ndepr pętaki
depr -
Zob. pętać