Jak korzystać ze słownika?

zgubić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. policję

  • Definicja

    2.

    sprawić, że ktoś podążający za kimś lub za czymś przestaje się orientować, gdzie znajduje się osoba śledzona
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    policja i inne służby mundurowe


    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Sport

    czynności związane ze sportem

  • Połączenia
    • zgubić obrońcę; ogon, pościg; ślad, trop
    • potrafić, próbować zgubić
  • Cytaty

    W 11 minucie Roman Nowicki zgubił obrońców i znalazł się oko w oko z Mariuszem Jabłońskim.

    źródło: NKJP: (D): Beniaminek z Głowna pnie się w górę, Dziennik Łódzki, 2002-10-21

    Rower przydał mi się w stanie wojennym i w późniejszej działalności w opozycji. Jadąc na nim stosunkowo łatwo można było zgubić ubecki ogon, wjeżdżając w jednokierunkową ulicę, przechodnią bramę czy w park.

    źródło: NKJP: Galicyjskie pierogi, Polityka, nr 2359, 2002-07-20

  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zgubię
    		 zgubimy
    2 os. zgubisz
    		 zgubicie
    3 os. zgubi
    		 zgubią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zgubiłem
    +(e)m zgubił
    		 zgubiłam
    +(e)m zgubiła
    		 zgubiłom
    +(e)m zgubiło
    		 zgubiliśmy
    +(e)śmy zgubili
    		 zgubiłyśmy
    +(e)śmy zgubiły
    2 os. zgubiłeś
    +(e)ś zgubił
    		 zgubiłaś
    +(e)ś zgubiła
    		 zgubiłoś
    +(e)ś zgubiło
    		 zgubiliście
    +(e)ście zgubili
    		 zgubiłyście
    +(e)ście zgubiły
    3 os. zgubił
    		 zgubiła
    		 zgubiło
    		 zgubili
    		 zgubiły

    bezosobnik: zgubiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zgubmy
    2 os. zgub
    		 zgubcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zgubiłbym
    bym zgubił
    		 zgubiłabym
    bym zgubiła
    		 zgubiłobym
    bym zgubiło
    		 zgubilibyśmy
    byśmy zgubili
    		 zgubiłybyśmy
    byśmy zgubiły
    2 os. zgubiłbyś
    byś zgubił
    		 zgubiłabyś
    byś zgubiła
    		 zgubiłobyś
    byś zgubiło
    		 zgubilibyście
    byście zgubili
    		 zgubiłybyście
    byście zgubiły
    3 os. zgubiłby
    by zgubił
    		 zgubiłaby
    by zgubiła
    		 zgubiłoby
    by zgubiło
    		 zgubiliby
    by zgubili
    		 zgubiłyby
    by zgubiły

    bezosobnik: zgubiono by

    bezokolicznik: zgubić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zgubiwszy

    gerundium: zgubienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: zgubiony

    odpowiednik aspektowy: gubić

  • Składnia
    Rz osobowy + zgubić +
    KOGO
  • Pochodzenie

    Zob.  gubić