ktoś/coś rozdaje karty
-
ktoś lub coś decyduje o sprawach ważnych dla pewnej grupy ludzi
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- ktoś rozdaje karty w biznesie, w polityce
-
Rosjanie z pewnością tego nie przeoczyli, co Kulczykowi pozwoliło tym sugestywniej przedstawić się w roli człowieka, który rozdaje karty na polskim rynku paliwowym. Dziś prezes Wróbel przyznaje, że to był błąd.
źródło: NKJP: Adam Grzeszak: Kto strzela do Wróbla, Polityka, 2003-08-23
A przecież nie dostali mało - są dyplomatami, jeżdżą po świecie, rozdają karty w polityce międzynarodowej (no, akurat ci dwaj jedynie wożą ze sobą karty, a kto inny nimi gra), wypoczywają na rautach i w eleganckich hotelach. Niby nic, a jednak wielu śmiertelników chciałoby tak sobie pożyć.
źródło: NKJP: Artur Górski: Magia „Sacro Arsenale”, 2006
Pogoda coś nie lubi skoczków narciarskich na początku sezonu, oj nie lubi. Dopiero co wiatr rozdawał karty w Kuusamo – doprowadził do upadku Austriaka Thomasa Morgensterna, przerwania drugiego konkursu, skrócenia niedzielnych zawodów do jednej serii – a znów krzyżuje on plany organizatorom Pucharu Świata.
źródło: NKJP: Grzegorz Mikuła: Łatwiej być skoczkiem, Trybuna Śląska, 2003-12-05
„Nie ma końca cierpienia i nie będzie” - zawyrokował. Ból rozdawał karty w tej grze. Niczym cwany szuler, wyciągał z rękawa asa za asem.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005
Z Wall Street, największego rynku finansowego świata, zniknęły dwa z pięciu banków inwestycyjnych rozdających karty w globalnej finansjerze.
źródło: NKJP: Wawrzyniec Smoczyński: Rzeź rekinów, Polityka, 2008-09-27
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, npch; odmienny: rozdawaćodpowiednik aspektowy: ktoś/coś rozdał/rozdało karty
-
+ ktoś/coś rozdaje karty + (w CZYM)