przerzucać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

11. obowiązki

  • 11.

    przypisywać pewien stan, sytuację lub zobowiązanie, nazwane sąsiadującym rzeczownikiem nie sobie, lecz innym osobom
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • synonimy:  spychać
    zrzucać
    zwalać
    • przerzucać koszty; ciężar, obowiązki, odpowiedzialność, problem, winę
  • Wadą podatków pośrednich jest to, że łatwiej je przerzucać na inne podmioty, co sprzyja istotnym deformacjom w rozkładaniu ciężarów publicznych w stosunku do zakładanego przez państwo i akceptowanego przez społeczeństwo modelu.

    źródło: KWSJP: Stanisław Owsiak: Finanse publiczne, 1998

    Sejm przerzucał na gminy wiejskie ciężar utrzymania dróg i szkół ludowych, osłaniając wyłączone z gmin obszary dworskie. Na oświatę sejm skąpił, ograniczając i rozbudowę szkół wiejskich, i poziom nauczania.

    źródło: KWSJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968

    Ostatni powód jest taki, że firmy te z dużą łatwością przerzucają odpowiedzialność z organizatorów na pracowników i to właściwie oni ponoszą konsekwencje prawne, jeśli w ogóle cokolwiek da się komukolwiek udowodnić.

    źródło: KWSJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 15.06.2004

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przerzucam
    przerzucamy
    2 os. przerzucasz
    przerzucacie
    3 os. przerzuca
    przerzucają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przerzucałem
    +(e)m przerzucał
    przerzucałam
    +(e)m przerzucała
    przerzucałom
    +(e)m przerzucało
    przerzucaliśmy
    +(e)śmy przerzucali
    przerzucałyśmy
    +(e)śmy przerzucały
    2 os. przerzucałeś
    +(e)ś przerzucał
    przerzucałaś
    +(e)ś przerzucała
    przerzucałoś
    +(e)ś przerzucało
    przerzucaliście
    +(e)ście przerzucali
    przerzucałyście
    +(e)ście przerzucały
    3 os. przerzucał
    przerzucała
    przerzucało
    przerzucali
    przerzucały

    bezosobnik: przerzucano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę przerzucał
    będę przerzucać
    będę przerzucała
    będę przerzucać
    będę przerzucało
    będę przerzucać
    będziemy przerzucali
    będziemy przerzucać
    będziemy przerzucały
    będziemy przerzucać
    2 os. będziesz przerzucał
    będziesz przerzucać
    będziesz przerzucała
    będziesz przerzucać
    będziesz przerzucało
    będziesz przerzucać
    będziecie przerzucali
    będziecie przerzucać
    będziecie przerzucały
    będziecie przerzucać
    3 os. będzie przerzucał
    będzie przerzucać
    będzie przerzucała
    będzie przerzucać
    będzie przerzucało
    będzie przerzucać
    będą przerzucali
    będą przerzucać
    będą przerzucały
    będą przerzucać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przerzucajmy
    2 os. przerzucaj
    przerzucajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przerzucałbym
    bym przerzucał
    przerzucałabym
    bym przerzucała
    przerzucałobym
    bym przerzucało
    przerzucalibyśmy
    byśmy przerzucali
    przerzucałybyśmy
    byśmy przerzucały
    2 os. przerzucałbyś
    byś przerzucał
    przerzucałabyś
    byś przerzucała
    przerzucałobyś
    byś przerzucało
    przerzucalibyście
    byście przerzucali
    przerzucałybyście
    byście przerzucały
    3 os. przerzucałby
    by przerzucał
    przerzucałaby
    by przerzucała
    przerzucałoby
    by przerzucało
    przerzucaliby
    by przerzucali
    przerzucałyby
    by przerzucały

    bezosobnik: przerzucano by

    bezokolicznik: przerzucać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: przerzucając

    gerundium: przerzucanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: przerzucający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: przerzucany

    odpowiednik aspektowy: przerzucić

  • bez ograniczeń + przerzucać +
    CO + z KOGO + na KOGO
  • Zob.  rzucić