przerzucić - Wielki słownik języka polskiego PAN

11.

sport. pot. w zawodach lekkoatletycznych rzucić dalej niż inny zawodnik lub niż wynosi pewna ustalona granica

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

Krzysztof Brzozowski przerzucił Majewskiego o 6 metrów. Ma 17 lat, a pcha kulą dalej niż najsilniejsi 19-latkowie.

źródło: Internet

Szyszkowski przerzucił rodaka w ostatniej próbie, uzyskując 19,78.

źródło: Internet

W toczącym się w mokrym kole konkursie Polak jako jedyny zawodnik przerzucił granicę 80 m i dołączył do grona mistrzów olimpijskich.

źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przerzuciłem +(e)m przerzucił	przerzuciłam +(e)m przerzuciła	przerzuciłom +(e)m przerzuciło	przerzuciliśmy +(e)śmy przerzucili	przerzuciłyśmy +(e)śmy przerzuciły
2 os.	przerzuciłeś +(e)ś przerzucił	przerzuciłaś +(e)ś przerzuciła	przerzuciłoś +(e)ś przerzuciło	przerzuciliście +(e)ście przerzucili	przerzuciłyście +(e)ście przerzuciły
3 os.	przerzucił	przerzuciła	przerzuciło	przerzucili	przerzuciły

bezosobnik: przerzucono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przerzućmy
2 os.	przerzuć	przerzućcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przerzuciłbym bym przerzucił	przerzuciłabym bym przerzuciła	przerzuciłobym bym przerzuciło	przerzucilibyśmy byśmy przerzucili	przerzuciłybyśmy byśmy przerzuciły
2 os.	przerzuciłbyś byś przerzucił	przerzuciłabyś byś przerzuciła	przerzuciłobyś byś przerzuciło	przerzucilibyście byście przerzucili	przerzuciłybyście byście przerzuciły
3 os.	przerzuciłby by przerzucił	przerzuciłaby by przerzuciła	przerzuciłoby by przerzuciło	przerzuciliby by przerzucili	przerzuciłyby by przerzuciły

bezosobnik: przerzucono by

bezokolicznik: przerzucić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przerzuciwszy

gerundium: przerzucenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przerzucony

odpowiednik aspektowy: przerzucać

+

przerzucić

+

KOGO/CO

Zob. rzucić