przerzucić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

12. obowiązki

  • 12.

    przypisać pewien stan, sytuację lub zobowiązanie, nazwane sąsiadującym rzeczownikiem nie sobie, lecz innym osobom
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • przerzucić brzemię, ciężar, odpowiedzialność, winę; koszty, obowiązki
  • Prezes BPH deklaruje, że nie przerzuci na klientów kosztów, jakie spowodowała decyzja NBP o podwyżce rezerw obowiązkowych.

    źródło: NKJP: Bank Przemysłowo-Handlowy, Gazeta Wyborcza, 1997-02-20, nr 43

    Szanowali ją również jako szefa, bo Sachsza, właściciel pracowni przerzucił obowiązki prowadzenia pracowni na jej barki.

    źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

    Dzisiaj rząd chce odpowiedzialność za niebywały skandal przerzucić na samorządy.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 13.10.2000

    Takie małżeństwo może spędzić wiele następnych lat, próbując wciąż z tą samą złością i pretensją przerzucić winę na drugą osobę, chociaż o samej zdradzie już prawie nie pamiętają.

    źródło: NKJP: Zofia Milska-Wrzosińska: Bezradnik, 2009

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przerzucę
    przerzucimy
    2 os. przerzucisz
    przerzucicie
    3 os. przerzuci
    przerzucą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przerzuciłem
    +(e)m przerzucił
    przerzuciłam
    +(e)m przerzuciła
    przerzuciłom
    +(e)m przerzuciło
    przerzuciliśmy
    +(e)śmy przerzucili
    przerzuciłyśmy
    +(e)śmy przerzuciły
    2 os. przerzuciłeś
    +(e)ś przerzucił
    przerzuciłaś
    +(e)ś przerzuciła
    przerzuciłoś
    +(e)ś przerzuciło
    przerzuciliście
    +(e)ście przerzucili
    przerzuciłyście
    +(e)ście przerzuciły
    3 os. przerzucił
    przerzuciła
    przerzuciło
    przerzucili
    przerzuciły

    bezosobnik: przerzucono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przerzućmy
    2 os. przerzuć
    przerzućcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przerzuciłbym
    bym przerzucił
    przerzuciłabym
    bym przerzuciła
    przerzuciłobym
    bym przerzuciło
    przerzucilibyśmy
    byśmy przerzucili
    przerzuciłybyśmy
    byśmy przerzuciły
    2 os. przerzuciłbyś
    byś przerzucił
    przerzuciłabyś
    byś przerzuciła
    przerzuciłobyś
    byś przerzuciło
    przerzucilibyście
    byście przerzucili
    przerzuciłybyście
    byście przerzuciły
    3 os. przerzuciłby
    by przerzucił
    przerzuciłaby
    by przerzuciła
    przerzuciłoby
    by przerzuciło
    przerzuciliby
    by przerzucili
    przerzuciłyby
    by przerzuciły

    bezosobnik: przerzucono by

    bezokolicznik: przerzucić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: przerzuciwszy

    gerundium: przerzucenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: przerzucony

    odpowiednik aspektowy: przerzucać

  • bez ograniczeń + przerzucić +
    CO + (z KOGO) + na KOGO
  • Zob.  rzucić