zaspokoić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

sprawić, że zostały spełnione czyjeś potrzeby lub oczekiwania

ATEMATYCZNY

zaspokoić ambicję, aspiracje; ciekawość, tęsknotę; oczekiwania; (podstawowe) potrzeby, pragnienie, wymagania, zapotrzebowania, żądania, życzenia; żądzę; apetyt, głód; popyt, roszczenia, wierzytelności; wierzyciela
chcieć, móc, musieć; potrafić; pragnąć; pozwolić/pozwalać; próbować; zdołać; należy, powinien zaspokoić
zostać zaspokojonym

	Zaspokój moją ciekawość i zdradź, co takiego się stało, że postanowiłeś zostać celibatariuszem? źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska; Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009
	– Daj mi trochę pić – prosiła Sally. – Zaraz nabiorę sił. Tomek wyjął z kieszeni składany kubek. Obydwoje zaspokoili pragnienie [...] źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
	[...] jeśli likwidator banku będzie chciał zaspokoić wierzycieli banku, to może to uczynić, przekazując im akcje. źródło: NKJP: Upadek katowickiego banku, Gazeta Wyborcza, 1992-04-01
	Dzieci w domu dziecka nie mają zaspokojonych potrzeb emocjonalnych, nikt ich nie kocha, nikomu na nich nie zależy. źródło: NKJP: Wojciech Staszewski: Rozmowa z psychoterapeutą Markiem Licińskim, Gazeta Wyborcza, 1996-11-05

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaspokoiłem +(e)m zaspokoił	zaspokoiłam +(e)m zaspokoiła	zaspokoiłom +(e)m zaspokoiło	zaspokoiliśmy +(e)śmy zaspokoili	zaspokoiłyśmy +(e)śmy zaspokoiły
2 os.	zaspokoiłeś +(e)ś zaspokoił	zaspokoiłaś +(e)ś zaspokoiła	zaspokoiłoś +(e)ś zaspokoiło	zaspokoiliście +(e)ście zaspokoili	zaspokoiłyście +(e)ście zaspokoiły
3 os.	zaspokoił	zaspokoiła	zaspokoiło	zaspokoili	zaspokoiły

bezosobnik: zaspokojono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaspokójmy
2 os.	zaspokój	zaspokójcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaspokoiłbym bym zaspokoił	zaspokoiłabym bym zaspokoiła	zaspokoiłobym bym zaspokoiło	zaspokoilibyśmy byśmy zaspokoili	zaspokoiłybyśmy byśmy zaspokoiły
2 os.	zaspokoiłbyś byś zaspokoił	zaspokoiłabyś byś zaspokoiła	zaspokoiłobyś byś zaspokoiło	zaspokoilibyście byście zaspokoili	zaspokoiłybyście byście zaspokoiły
3 os.	zaspokoiłby by zaspokoił	zaspokoiłaby by zaspokoiła	zaspokoiłoby by zaspokoiło	zaspokoiliby by zaspokoili	zaspokoiłyby by zaspokoiły

bezosobnik: zaspokojono by

bezokolicznik: zaspokoić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaspokoiwszy

gerundium: zaspokojenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaspokojony

odpowiednik aspektowy: zaspokajać

+

zaspokoić

+

CO

Zob. spokój I