wkuwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. uczyć się intensywnie i z wysiłkiem, starając się opanować treść pamięciowo i bezrefleksyjnie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

	synonimy:	kuć kuć się obkuwać obkuwać się ryć wkuwać się wykuwać zakuwać
	hiperonimy:	uczyć się

	Siostrzeniec wkuwa niemiecki i pyta o słówka. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Polka, 2001
	Student prawa w Polsce wkuwa definicje i całe ustawy. Niemiec uczy się prawa, rozwiązując konkretne przypadki. źródło: NKJP: Włodzimierz Nowak: Obwód głowy 2007
	Czy pan uwierzy, że on przez dwa dni wkuwał roczniki statystyczne i historię Kenii tylko po to, żeby pokazać mi, gdzie jest moje miejsce? źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005
	Zamiast ślęczenia nad stertami materiałów i wkuwania na pamięć, robisz z nauki świetną zabawę, a co ważne - zapamiętujesz o wiele trwalej niż zwykłymi metodami. źródło: NKJP: Marcin Kijak: Jak uczyć się do egzaminów?, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: wkuwano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wkuwał będę wkuwać	będę wkuwała będę wkuwać	będę wkuwało będę wkuwać	będziemy wkuwali będziemy wkuwać	będziemy wkuwały będziemy wkuwać
2 os.	będziesz wkuwał będziesz wkuwać	będziesz wkuwała będziesz wkuwać	będziesz wkuwało będziesz wkuwać	będziecie wkuwali będziecie wkuwać	będziecie wkuwały będziecie wkuwać
3 os.	będzie wkuwał będzie wkuwać	będzie wkuwała będzie wkuwać	będzie wkuwało będzie wkuwać	będą wkuwali będą wkuwać	będą wkuwały będą wkuwać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wkuwajmy
2 os.	wkuwaj	wkuwajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wkuwałbym bym wkuwał	wkuwałabym bym wkuwała	wkuwałobym bym wkuwało	wkuwalibyśmy byśmy wkuwali	wkuwałybyśmy byśmy wkuwały
2 os.	wkuwałbyś byś wkuwał	wkuwałabyś byś wkuwała	wkuwałobyś byś wkuwało	wkuwalibyście byście wkuwali	wkuwałybyście byście wkuwały
3 os.	wkuwałby by wkuwał	wkuwałaby by wkuwała	wkuwałoby by wkuwało	wkuwaliby by wkuwali	wkuwałyby by wkuwały

bezosobnik: wkuwano by

bezokolicznik: wkuwać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wkuwając

gerundium: wkuwanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wkuwający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wkuwany

odpowiednik aspektowy: wkuć

+

wkuwać

+

CO

Zob. kuć