doradzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

podpowiedzieć komuś, jak postąpić w jakiejś sprawie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	poradzić
	antonimy:	odradzić

adwokat, lekarz, prawnik, psycholog, specjalista, znajomy doradził; kosmetyczka, nauczycielka, sprzedawczyni doradziła
doradzić kandydatowi, klientowi, matce, ojcu, premierowi, prezydentowi, przedsiębiorcom, rządowi
doradzić leczenie, metodę, rezygnację, zmianę
doradzić przy zakupach
doradzić w potrzebie
doradzić bezpłatnie, rzeczowo
doradzić iść na ugodę, przyjąć ultimatum, wyjechać gdzieś, zachować ostrożność, zrzec się czegoś
potrafić, umieć doradzić
doradzić i pomóc, doradzić i zaproponować; ochronić i doradzić, pocieszyć i doradzić, poinformować i doradzić, wczuć się w czyjąś sytuację i doradzić, wysłuchać i doradzić

	Nie płacili za bilety wstępu przy bramie i mogli obozować, gdzie im się tylko podobało. Zarząd parku doradził im wzgórze Naabi, gdyż tamtędy za parę dni miała przeciągnąć słynna wędrówka gnu i zebr. źródło: KWSJP: Ada Wińcza: Opowieści z sawanny i buszu, 1981
	Biskup Bernward doradził cesarzowi, by zamek ów obrał sobie za siedzibę na cały okres oblężenia Rzymu. źródło: KWSJP: Teodor Parnicki: Srebrne orły, 1945
	Zarząd zatrudni też firmę doradczą, która ma poszukać dla zwolnionych innej pracy lub doradzić, jak zainwestować pieniądze z odpraw. źródło: KWSJP: max, mch: Wysyłają nas do Czech!, Nowiny, 2006
	- Wagony z ludźmi i plutonem Niemców z naszej kompanii można doczepić do lokalnego pociągu kursującego między Strzałkowem a Poznaniem - doradził sierżant Maćkowiak. źródło: KWSJP: Marian Turwid: Dwie strony drogi, 1983
	Nie był jedynie pewien, czy odnajdzie bród przez Rio Dolores, i dlatego doradził wziąć jeszcze dodatkowego przewodnika, który doprowadzi nas tylko do miejsca przeprawy. źródło: KWSJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1972

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	doradziłem +(e)m doradził	doradziłam +(e)m doradziła	doradziłom +(e)m doradziło	doradziliśmy +(e)śmy doradzili	doradziłyśmy +(e)śmy doradziły
2 os.	doradziłeś +(e)ś doradził	doradziłaś +(e)ś doradziła	doradziłoś +(e)ś doradziło	doradziliście +(e)ście doradzili	doradziłyście +(e)ście doradziły
3 os.	doradził	doradziła	doradziło	doradzili	doradziły

bezosobnik: doradzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		doradźmy
2 os.	doradź	doradźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	doradziłbym bym doradził	doradziłabym bym doradziła	doradziłobym bym doradziło	doradzilibyśmy byśmy doradzili	doradziłybyśmy byśmy doradziły
2 os.	doradziłbyś byś doradził	doradziłabyś byś doradziła	doradziłobyś byś doradziło	doradzilibyście byście doradzili	doradziłybyście byście doradziły
3 os.	doradziłby by doradził	doradziłaby by doradziła	doradziłoby by doradziło	doradziliby by doradzili	doradziłyby by doradziły

bezosobnik: doradzono by

bezokolicznik: doradzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: doradziwszy

gerundium: doradzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: doradzony

odpowiednik aspektowy: doradzać

Rz_osobowy	+	doradzić	+	KOMU + (CO)
Rz_osobowy	+	doradzić	+	KOMU + żeby ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
Rz_osobowy	+	doradzić	+	MOWA WPROST + KOMU
Rz_osobowy	+	doradzić	+	KOMU + BEZOKOLICZNIK

Zob. radzić