wyznawca - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

osoba, która wyznaje jakąś religię

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

fanatyczni, gorliwi, ortodoksyjni; pobożni, praktykujący, religijni, wierni; polscy wyznawcy
wyznawcy buddyzmu, chrześcijaństwa, hinduizmu, islamu, judaizmu, kalwinizmu, katolicyzmu, prawosławia, protestantyzmu...; religii mojżeszowej, rzymskokatolickiej, żydowskiej... ; wiary Abrahama, chrześcijańskiej, mojżeszowej...; obrządku ewangelickiego, greckokatolickiego, wschodniego...; Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, greckokatolickiego, prawosławnego...; Allacha, Boga, (Jezusa) Chrystusa; Mahometa, Mojżesza, Proroka; Izydy
być wyznawcą islamu (hinduizmu, prawosławia...)

	Podział istniejący wśród wyznawców Chrystusa, jak wyraźnie podkreśla Jan Paweł II, „wzywa nas wszystkich do rachunku sumienia”. źródło: NKJP: Zięba Maciej OP: Po szkodzie? Przed szkodą? : o Polsce, kapitalizmie i kontemplacji, 1996
	Rzeczpospolita była [...] państwem wielowyznaniowym. Zamieszkiwali ją katolicy, prawosławni, wyznawcy Kościoła armeńskiego (Ormianie), luteranie, kalwiniści, bracia czescy, arianie, wyznawcy religii mojżeszowej (Żydzi), muzułmanie (Tatarzy), Karaimowie oraz członkowie innych, mniej licznych wyznań. źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994
	Poznał Matkę Teresę z Kalkuty i osobisty list od niej przechowuje niemalże jako relikwię. - Szanowała odrębność religijną, modliła się razem z wyznawcami buddyzmu, stawiając serce ponad religijnymi podziałami - stwierdza artysta. źródło: NKJP: Przystanek w biegu, Dziennik Polski - Magazyn, 2001-06-29
	Z lodowców spływających spod szczytów Himalajów Garhwalu bierze początek Ganges, święta rzeka wyznawców hinduizmu. źródło: NKJP: Beata Mońka: Z wielką miłością o Śląsku i po śląsku, Tygodnik Rybnicki, 2008-02-26
	W stereotypowym ujęciu szarego Europejczyka, Arab to wyznawca islamu. Tymczasem większość - ponad dwie trzecie - Amerykanów arabskiego pochodzenia to... chrześcijanie, potomkowie imigrantów z Libanu. źródło: NKJP: Wrogość ze strachu, Dziennik Polski - Magazyn, 2001-11-02 -

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wyznawca	wyznawcy	ndepr
M.	wyznawca	wyznawce	depr
D.	wyznawcy	wyznawców
C.	wyznawcy	wyznawcom
B.	wyznawcę	wyznawców
N.	wyznawcą	wyznawcami
Ms.	wyznawcy	wyznawcach
W.	wyznawco	wyznawcy	ndepr
W.	wyznawco	wyznawce	depr

Składnia

+

wyznawca

+

(KOGO/CZEGO)

Pochodzenie

Od: przedrostkowego czasownika wyznawać , zob. znać