wyznawca - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

osoba, która jest zagorzałym zwolennikiem jakichś poglądów, idei, teorii, wartości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

doktryny i poglądy polityczne

gorący, zagorzały wyznawca; gorliwi, żarliwi; konsekwentni, najwierniejsi, ortodoksyjni, wierni; polscy wyznawcy
wyznawcy jakiejś doktryny, etyki, filozofii, idei, nauki, sekty, teorii, zasady; jakiegoś kultu, poglądu, ruchu, rytu; liberalizmu, spirytyzmu, szatana; Marksa, New Age
wyznawca i zwolennik; uczniowie i wyznawcy
być wyznawcą jakiejś filozofii, teorii, zasady....
należeć do wyznawców czegoś

	Czasem jednak jesteśmy wyznawcami filozofii znanej z „W pustyni i w puszczy”: jeśli Kalemu ukraść krowę - to jest grzech, jeśli Kali ukraść - to jest dobrze. źródło: NKJP: Piotr Gryźlak: Wyrzut sumienia, Dziennik Polski - Nowy Sącz, 2000-10-25
	Zarozumiałość nie jest cechą obcą i współczesnym psychiatrom, gorącym wyznawcom własnej (a więc najlepszej) metody terapeutycznej, czy to somatycznej, czy psychologicznej. źródło: NKJP: Antoni Kępiński: Melancholia, 1996
	Archeologiczne wykopaliska wykazały, że kult węża przetrwał w Palestynie jeszcze kilka wieków i miał wśród Izraelitów mnóstwo wyznawców. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
	Zjawisko crop circles zapłodniło umysły wielu wyznawców New Age, którzy utrzymywali, że ma ono przyczyny w niezbadanych możliwościach samej Natury, bądź że jego autorzy nie są z tej planety. źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronika czasów popkultury, 2000
	Nawet najżarliwszy wyznawca Darwina nie wierzy, że osobiście pochodzi od małpy. źródło: NKJP: Stefan Chwin: Rady i niepokoje, Gazeta Wyborcza - Książki, 1997-09-09,

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

+

wyznawca

+

(KOGO/CZEGO)

Od: przedrostkowego czasownika wyznawać , zob. znać