Jak korzystać ze słownika?

rzucić się

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. do pracy

  • Definicja

    4.

    zacząć wykonywać jakąś czynność z wielkim zaangażowaniem
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Połączenia
    • rzucić się do działania, do pomocy, do pracy, do roboty, do ucieczki, do zadań
    • rzucić się na jedzenie
    • rzucić się w wir interesów (obowiązków...)
    • rzucić się gwałtownie, ofiarnie, wściekle, zachłannie
  • Cytaty

    To był wielki, wielki pomysł! I już bez słowa rzucili się do pracy. Czternaście najdłuższych gałęzi (po siedem w każdej wiązce) ściągnęli dość luźno paskami.

    źródło: KWSJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960

    Nie po raz pierwszy się okazało, że wystarczy człowiekowi, choćby nie wiadomo jak zawiedzionemu, przedstawić szczytny cel życiowy, a ten zaraz odepchnie rozpacz i rzuci się do działania.

    źródło: KWSJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

    Na wieść o zmianie sytuacji jedni rzucili się do ucieczki, drudzy chowali po piwnicach, trzeci modlili rozpaczliwie, liczni popełniali samobójstwa, ale nie było widać nikogo, kto by wyrażał radość.

    źródło: KWSJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1996

    Zgrzani młodzi ludzie podziękowali za wino i rzucili się chciwie na zimne piwo.

    źródło: KWSJP: Julian Krzyżanowski: O pięknych tradycjach rzeszowskich, Literatura Ludowa, 1957, nr 3

    Z impetem rzucił się w wir interesów [...].

    źródło: KWSJP: Piotr Gabryel, Marek Zieleniewski: Piąta władza czyli Kto naprawdę rządzi Polską?, 1998
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rzucę się
    		 rzucimy się
    2 os. rzucisz się
    		 rzucicie się
    3 os. rzuci się
    		 rzucą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rzuciłem się
    +(e)m się rzucił
    		 rzuciłam się
    +(e)m się rzuciła
    		 rzuciłom się
    +(e)m się rzuciło
    		 rzuciliśmy się
    +(e)śmy się rzucili
    		 rzuciłyśmy się
    +(e)śmy się rzuciły
    2 os. rzuciłeś się
    +(e)ś się rzucił
    		 rzuciłaś się
    +(e)ś się rzuciła
    		 rzuciłoś się
    +(e)ś się rzuciło
    		 rzuciliście się
    +(e)ście się rzucili
    		 rzuciłyście się
    +(e)ście się rzuciły
    3 os. rzucił się
    		 rzuciła się
    		 rzuciło się
    		 rzucili się
    		 rzuciły się

    bezosobnik: rzucono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rzućmy się
    2 os. rzuć się
    		 rzućcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rzuciłbym się
    bym się rzucił
    		 rzuciłabym się
    bym się rzuciła
    		 rzuciłobym się
    bym się rzuciło
    		 rzucilibyśmy się
    byśmy się rzucili
    		 rzuciłybyśmy się
    byśmy się rzuciły
    2 os. rzuciłbyś się
    byś się rzucił
    		 rzuciłabyś się
    byś się rzuciła
    		 rzuciłobyś się
    byś się rzuciło
    		 rzucilibyście się
    byście się rzucili
    		 rzuciłybyście się
    byście się rzuciły
    3 os. rzuciłby się
    by się rzucił
    		 rzuciłaby się
    by się rzuciła
    		 rzuciłoby się
    by się rzuciło
    		 rzuciliby się
    by się rzucili
    		 rzuciłyby się
    by się rzuciły

    bezosobnik: rzucono by się

    bezokolicznik: rzucić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rzuciwszy się

    gerundium: rzucenie się

    odpowiednik aspektowy: rzucić się

  • Składnia
    Rzżywotny + rzucić się +
    do CZEGO|na CO
  • Pochodzenie

    Zob. rzucić