rzucić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

pot. gwałtownie wyrazić swój sprzeciw lub zdenerwowanie czymś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Recenzenci warszawscy rzucili się z obelgami na polską prapremierę w Powszechnym.

źródło: NKJP: Jacek Sieradzki: Subiektywny spis aktorów teatralnych, Polityka, 2003-08-23

Podczas spotkania [...] kibic rzucił się z pretensjami do arbitra bocznego.

źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rzuciłem się +(e)m się rzucił	rzuciłam się +(e)m się rzuciła	rzuciłom się +(e)m się rzuciło	rzuciliśmy się +(e)śmy się rzucili	rzuciłyśmy się +(e)śmy się rzuciły
2 os.	rzuciłeś się +(e)ś się rzucił	rzuciłaś się +(e)ś się rzuciła	rzuciłoś się +(e)ś się rzuciło	rzuciliście się +(e)ście się rzucili	rzuciłyście się +(e)ście się rzuciły
3 os.	rzucił się	rzuciła się	rzuciło się	rzucili się	rzuciły się

bezosobnik: rzucono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rzućmy się
2 os.	rzuć się	rzućcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rzuciłbym się bym się rzucił	rzuciłabym się bym się rzuciła	rzuciłobym się bym się rzuciło	rzucilibyśmy się byśmy się rzucili	rzuciłybyśmy się byśmy się rzuciły
2 os.	rzuciłbyś się byś się rzucił	rzuciłabyś się byś się rzuciła	rzuciłobyś się byś się rzuciło	rzucilibyście się byście się rzucili	rzuciłybyście się byście się rzuciły
3 os.	rzuciłby się by się rzucił	rzuciłaby się by się rzuciła	rzuciłoby się by się rzuciło	rzuciliby się by się rzucili	rzuciłyby się by się rzuciły

bezosobnik: rzucono by się

bezokolicznik: rzucić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rzuciwszy się

gerundium: rzucenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rzucać się

Rz_osobowy

+

rzucić się

+

z CZYM