zerwać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przestać stanowić całość wskutek szarpania lub zużycia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

Kiedy przed kilku laty w tak zwanym wesołym miasteczku zerwał się łańcuch karuzeli, unieruchomiono wszystkie tego rodzaju urządzenia w całym kraju.

źródło: NKJP: Kominiarze, Dziennik Polski, 2000-02-05

Zerwał się sznur paciorków z Murano... Jeszcze chwila szarpaniny, a panie nie miałyby czym się przyozdobić.

źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska: Był pałac, 2008

Przyczyną awarii były opady śniegu, pod którego ciężarem w nocy z poniedziałku na wtorek zerwały się linie energetyczne.

źródło: NKJP: (PAP), Dziennik Polski, 2008-04-09

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zerwałem się +(e)m się zerwał	zerwałam się +(e)m się zerwała	zerwałom się +(e)m się zerwało	zerwaliśmy się +(e)śmy się zerwali	zerwałyśmy się +(e)śmy się zerwały
2 os.	zerwałeś się +(e)ś się zerwał	zerwałaś się +(e)ś się zerwała	zerwałoś się +(e)ś się zerwało	zerwaliście się +(e)ście się zerwali	zerwałyście się +(e)ście się zerwały
3 os.	zerwał się	zerwała się	zerwało się	zerwali się	zerwały się

bezosobnik: zerwano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zerwijmy się
2 os.	zerwij się	zerwijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zerwałbym się bym się zerwał	zerwałabym się bym się zerwała	zerwałobym się bym się zerwało	zerwalibyśmy się byśmy się zerwali	zerwałybyśmy się byśmy się zerwały
2 os.	zerwałbyś się byś się zerwał	zerwałabyś się byś się zerwała	zerwałobyś się byś się zerwało	zerwalibyście się byście się zerwali	zerwałybyście się byście się zerwały
3 os.	zerwałby się by się zerwał	zerwałaby się by się zerwała	zerwałoby się by się zerwało	zerwaliby się by się zerwali	zerwałyby się by się zerwały

bezosobnik: zerwano by się

bezokolicznik: zerwać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zerwawszy się

gerundium: zerwanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: zrywać się