osadzony - Wielki słownik języka polskiego PAN

urzęd. osoba pozbawiona wolności, przebywająca w zakładzie karnym

W odniesieniu do kobiet używa się wyrazu osadzona .

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

więzienie i kara

synonimy:

więzień

liczba, prawa, resocjalizacja osadzonych
kursy, msza, praca dla osadzonych
widzenia z osadzonymi
kontrolować, przesłuchiwać, rewidować osadzonych; doprowadzić osadzonego (na przesłuchanie)

	W więzieniu ktoś doniósł osadzonym, że Zygmunt Z. siedzi za morderstwo i gwałt. źródło: NKJP: Jacek Brzuszkiewicz: Przepraszamy, pomyłka, Gazeta Wyborcza, 1997-09-26
	W kryminale osadzony nie styka się z dziećmi, ale przecież może oglądać telewizję, widzi dzieci, a o czym fantazjuje - nie wie nikt. źródło: NKJP: Jerzy Danilewicz: Poczuj to co ofiara, Polityka, 2008-09-27
	Wadowicki Zakład Karny pozostał nim już tylko z nazwy. Zdecydowana większość przebywających w nim osadzonych to osoby tymczasowo aresztowane. źródło: NKJP: Męczące konwoje, Dziennik Polski, 2003-12-10
	W odpowiednio wyposażonych celach nie może przebywać więcej niż trzech osadzonych, ściśle izolowanych od innych więźniów. źródło: KWSJP: Wojciech Knap: Sztywna dziupla, Polityka, 2000, nr 2

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Zob. sadzić