-
3.
pot. pejorat. osoba lub zwierzę, którą mówiący uważa za szkodliwą lub ma do niej negatywny stosunek i chce go wyrazić -
Używane także w odniesieniu do grupy osób lub zwierząt, traktowanej jako całość.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
A niedoczekanie twoje, zarazo! Nie będziesz ty mnie teraz kusił i na szwank wystawiał.
źródło: NKJP: Anna Brzezińska: Letni deszcz. Sztylet – fragment 2, Esensja, 2009-11-08
Do sądu podał Pana Doktora Adaś Piekło. Nazwisko, jakie nosił, doskonale do niego pasowało. Był złośliwy, przezywał chore dzieci, dokuczał ułomnym. Doktor zaczął go leczyć metodą „klin klinem”. Nazywał Adasia piekielnikiem, zakałą i zarazą.
źródło: NKJP: Kazimiera Cetera, Barbara Sitek: Inscenizacja z okazji Dnia Patrona Szkoły – Janusza Korczaka. Dobry Doktor, Wychowawca, 2009-07
- A pan to powinien się cieszyć, że ta zaraza wyjechała. [...] Wyszła z pokoju, nie żegnając się i trzaskając drzwiami.
źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
Toż głodna zima spłynęła razem ze śniegiem, we wsi byli już ludzie, konie, wozy, a naokoło ziemia, jeszcze niczyja, ale od min już wolna. Prawda, nie wolna od polnych myszy, bo ta zaraza przezimowała najlepiej ze wszystkiego, co żywe.
źródło: NKJP: Halina Auderska, Babie lato, 1974
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zaraza
zarazy
D. zarazy
zaraz
C. zarazie
zarazom
B. zarazę
zarazy
N. zarazą
zarazami
Ms. zarazie
zarazach
W. zarazo
zarazy
-
Od: przedrostkowego czasownika zarazić ; zob. razić