-
1.a
cecha czegoś, co jest pozbawione sensu -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: absurdalność
bezsensowność
nonsensowność
sprzeczne: dorzeczność
sensowność
-
- cała niedorzeczność
- niedorzeczność sytuacji
-
Któregoś wieczora nastawił budzik na drugą po północy. Czuł niedorzeczność sytuacji, ale postanowił pójść do kościoła.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1955
Niby przez mgłę widzi w tłumie młodzieńczą, niezapomnianą twarz Tytusa. Chce krzyknąć, zawołać na niego, ale zdaje sobie sprawę z niedorzeczności przywidzenia.
źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
Przyłapywałem się na tych myślach i dziwiłem się ich niedorzeczności.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: gdy owoc dojrzewa, 1958
[...] większość deputowanych, także socjaldemokratycznych, na znak protestu przeciw niedorzeczności tego pomysłu opuściła salę obrad.
źródło: NKJP: Piotr Cegielski: Szwedzi chcą pokazać Europie, jak walczyć z prostytucją, Gazeta Wyborcza, 1997-09-25
- Czekajcie - bił się z myślami Karlik - wszystko wygląda na to, że oni... wchodzili do pieca - umilkł, jakby sam zaskoczony niedorzecznością takiego przypuszczenia.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
liczba pojedyncza liczba mnoga M. niedorzeczność
niedorzeczności
D. niedorzeczności
niedorzeczności
C. niedorzeczności
niedorzecznościom
B. niedorzeczność
niedorzeczności
N. niedorzecznością
niedorzecznościami
Ms. niedorzeczności
niedorzecznościach
W. niedorzeczności
niedorzeczności
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. niedorzeczny