Co wolno wojewodzie, to nie tobie smrodzie
-
pot.
niektóre osoby - w szczególności starsze, ważniejsze i wyżej postawione w hierarchii społecznej - mają specjalne przywileje i mogą pozwolić sobie na zachowanie, które u innych traktowane jest jako naganne
-
Zwykle używane w celu zganienia, upomnienia kogoś, najczęściej dziecka, które sobie na zbyt wiele pozwala.
-
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
prawdy i wartości życiowe
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
-
|
Obserwuję salę i zazdroszczę wojewodzie, którego wszyscy zapraszają i karmią. Ale cóż, co wolno wojewodzie, to nie tobie...
źródło: NKJP: Wojciech Radecki: Do Kluszkowiec na obiad, prasa, 1996
|
|
Mamy zwyczaj kpić [...] z naszych dzieci, kiedy brzydko zachowują się przy stole, ale gdybym ja w dzieciństwie tak powiedział ojcu, usłyszałbym niechybnie: „co wolno wojewodzie, to nie tobie, smrodzie!”.
źródło: NKJP:Kinga Dunin: Tabu, 1998
|
|
Miejsce prawa egzekwowanego zawsze i wobec wszystkich jednakowo zajmuje nowe prawo zwyczajowe, którego istotą jest po pierwsze zasada „co wolno wojewodzie...” . I tak parlamentarzyście w odróżnieniu od innych obywateli wolno prowadzić samochód po pijanemu; rolnikom, w odróżnieniu od ekologów, wolno blokować drogi; związkowcom, w odróżnieniu od niezadowolonych petentów, wolno czynić szkody w budynkach rządowych itp.
źródło: NKJP: Teresa Bogucka, Gazeta Wyborcza, 1996-11-30/1996-12-01
|
-
typ frazy: fraza zdaniowa
Data ostatniej modyfikacji: 29.12.2010