-
pot.
żart.
mężczyzna lub chłopiec, o którym mówiący sądzi, że jest już zbyt dojrzały, aby zachowywać się tak, jak się zachowuje
-
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
dorastanie i dojrzałość
-
|
Wstyd; stary koń, a takie figle-migle trzymają się go jeszcze.
źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971
|
|
- Czego nauczyłeś się ty, stary koń, od dzieci? - Dzieciaki uczą nas spontaniczności.
źródło: NKJP: Gabriela Pewińska: Chłopiec do bicia, Dziennik Bałtycki, 2003-06-01
|
|
Za chwilę, będzie miał już 2 lata. Stary koń z niego, a on jeszcze smoka ciągnie.
źródło: NKJP: Internet
|
|
- Mówiła coś jeszcze? - Nie, tylko pytała o Świętego - mama popatrzyła na mnie z dobrotliwym politowaniem. - Takie stare konie, a te pseuda z dzieciństwa jeszcze ciągle żywe. - Już nam tak zostanie do końca.
źródło: NKJP: Piotr Śliwiński: Dziki kąt, 2007
|
|
Bo ojciec czasem martwił się o los swego syna, starego byka przecież, już po trzydziestce. - Wziąłbyś się za coś - tak powiedział wtedy ojciec, nieśmiało i cicho.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Gdzie jest droga na walne?, 2007
|
|
Byłem wtedy starym bykiem, byłem dorosły, na dobrą sprawę powinienem już wkroczyć w samodzielne życie.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
|
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
m2, odmienny:
stary ,
koń
Data ostatniej modyfikacji: 26.04.2018