Jak korzystać ze słownika?

wpakować

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. (w) plecak

  • Definicja

    1.

    włożyć coś do plecaka, walizki lub innego pojemnika
  • Kwalifikacja tematyczna

    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Najbliższe środowisko życia człowieka

    czynności związane z codziennym życiem w domu


    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Czas wolny

    urlop i wypoczynek

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  spakować
    włożyć
    zapakować
    antonimy:  wypakować
  • Połączenia
    • wpakować do bagażnika, do kartonu, do koszyka, do kufra, rzeczy do torby, do środka
    • wpakować w torbę
    • wpakować nagle, pośpiesznie, szybko
  • Cytaty

    Popadłem w popłoch, otworzyłem walizkę i chciałem wszystko wpakować do środka, ale nie zdążyłem.

    źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000

    Z przyczyn do końca nie wyjaśnionych [...] nie możemy jednak tego krawata natychmiast wpakować do koszyka, tylko odczuwamy rytualną potrzebę dotknięcia i kontemplacji piętnastu innych [...].

    źródło: NKJP: Krzysztof Szymborski: Co nam zastąpiło katedry, czyli rzecz o przedświątecznych zakupach, Gazeta Wyborcza, 1997-12-19

    Mój sześciolatek nie poradzi sobie jeszcze z logistyką szafki [...] i przytłaczającą ilością rzeczy, które trzeba wpakować do torby.

    źródło: NKJP: Usenet

    Złapał żabkę, wrócił do izby i wpakował ją do pudełka od herbaty.

    źródło: NKJP: Maria Rodziewiczówna: Lato leśnych ludzi, 1997

    Hindus wpakował rzeźby w torbę plecioną z liści palmowych i podał w ukłonie Margit.

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1994
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wpakuję
    		 wpakujemy
    2 os. wpakujesz
    		 wpakujecie
    3 os. wpakuje
    		 wpakują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wpakowałem
    +(e)m wpakował
    		 wpakowałam
    +(e)m wpakowała
    		 wpakowałom
    +(e)m wpakowało
    		 wpakowaliśmy
    +(e)śmy wpakowali
    		 wpakowałyśmy
    +(e)śmy wpakowały
    2 os. wpakowałeś
    +(e)ś wpakował
    		 wpakowałaś
    +(e)ś wpakowała
    		 wpakowałoś
    +(e)ś wpakowało
    		 wpakowaliście
    +(e)ście wpakowali
    		 wpakowałyście
    +(e)ście wpakowały
    3 os. wpakował
    		 wpakowała
    		 wpakowało
    		 wpakowali
    		 wpakowały

    bezosobnik: wpakowano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wpakujmy
    2 os. wpakuj
    		 wpakujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wpakowałbym
    bym wpakował
    		 wpakowałabym
    bym wpakowała
    		 wpakowałobym
    bym wpakowało
    		 wpakowalibyśmy
    byśmy wpakowali
    		 wpakowałybyśmy
    byśmy wpakowały
    2 os. wpakowałbyś
    byś wpakował
    		 wpakowałabyś
    byś wpakowała
    		 wpakowałobyś
    byś wpakowało
    		 wpakowalibyście
    byście wpakowali
    		 wpakowałybyście
    byście wpakowały
    3 os. wpakowałby
    by wpakował
    		 wpakowałaby
    by wpakowała
    		 wpakowałoby
    by wpakowało
    		 wpakowaliby
    by wpakowali
    		 wpakowałyby
    by wpakowały

    bezosobnik: wpakowano by

    bezokolicznik: wpakować

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wpakowawszy

    gerundium: wpakowanie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wpakowany

    odpowiedniki aspektowe: wpakowywać , pakować

  • Składnia
    Rzosobowy + wpakować +
    CO + (do CZEGO | w CO)
  • Pochodzenie

    Od:  pakować