-
1.
książk. sznury, rzemienie, liny, łańcuchy lub kajdany, którymi skrępowano człowieka albo zwierzę -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
więzienie i kara
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- więzy na nogach, na rękach
- zdrętwiały od więzów
- więzy krępują
- rozluźnić; przeciąć więzy
- oswobodzić (się), uwolnić (się), wyswobodzić (się), wyzwolić (się) z więzów
-
- Na razie rozwiążę ci nogi i trochę rozluźnię więzy na rękach, aby nie zwrócić uwagi. Wieczorem drzwi będą otwarte.
źródło: NKJP: Kornel Makuszyński: Szatan z siódmej klasy, 1994
Kawałek sznurka tak dokładnie spętał mu skrzydła, że ptak nie mógł się ruszyć. [...] Uratował go przechodzień, który uwolnił jerzyka od krępujących więzów i ulokował w bezpiecznym miejscu.
źródło: NKJP: (ALG): Zaplątany jerzyk, Dziennik Polski, 2001-07-19
Okradzione zdołały się uwolnić z więzów nad ranem i wówczas zaalarmowały sąsiadów. Na szczęście obu kobietom nic poważniejszego się nie stało.
źródło: NKJP: (MIGA): Napad na dwie kobiety, Dziennik Polski, 2002-04-12
Szkoda tylko, że nie mieliście zaufania do naszego młodego przyjaciela, który w zamian za złe potraktowanie… przeciął wam więzy, nie zwracając uwagi na własne niebezpieczeństwo [...].
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1995
- Nie wiedziałeś, na co mogę ci się przydać, tak? - mruknął Jaskier do Geralta, rozcierając zdrętwiałe od więzów nadgarstki.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. więzy
D. więzów
C. więzom
B. więzy
N. więzami
Ms. więzach
W. więzy
-
psł. *vęzъ 'to, co wiąże, co służy do związywania'
Od: psł. *vęzti / *vęzati; zob. wiązać