walczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

dążyć do usunięcia niepożądanych zjawisk lub trudności, zdobycia czegoś bądź pomocy komuś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

wojować

policja, rząd walczy; strażacy; ludzie walczą
walczyć o byt, o chleb, o przetrwanie, o przeżycie, o życie; o odszkodowanie, o pieniądze; o awans, o medale, o mistrzostwo Europy, Polski, świata..., o puchar, o zwycięstwo; o fotel burmistrza, o prezydenturę, o reelekcję, o stołki, o władzę; o pokój, o prawa dzieci, kobiet, mieszkańców..., o równouprawnienie, o sprawiedliwość
walczyć z bandytyzmem, z bezrobociem, z biedą, z korupcją, z nałogiem, z pijaństwem, z piractwem, z przestępczością; z chorobą, z nowotworem, z ogniem, z powodzią, z żywiołem; z drzwiami, z zamkiem
walczyć ostro, zaciekle; skutecznie
chcieć, mieć, próbować, usiłować; potrafić walczyć

	Bank centralny ma walczyć z inflacją i chronić siłę nabywczą, siłę wymienną polskiego pieniądza. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 22.11.1995
	Przy tym i te pisma ledwo wiążą koniec z końcem, walczą o przetrwanie, część zaś z nich kończy swój żywot niejako w pół słowa. źródło: NKJP: NKJP: Leszek Szaruga: Spowolniony rytm, Gazeta Wyborcza, 1992-05-28
	Do tej pory potrafiłem się tylko obwiniać i narzekać, teraz zrozumiałem, że - poznając istotę choroby - można z nią skutecznie walczyć. źródło: NKJP: Anna Dodziuk: Wyjść z matni : proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994
	Wiedział, co należy czynić w czasie sztormu, potrafił walczyć z cyklonami i tajfunami. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
	Powiedziałam sobie, że będę walczyć o syna, bo wiem, że jest niezdolny do dokonania kradzieży. źródło: NKJP: ST: Niesłusznie posądzony?, Nakielski Czas, 2003-02-12

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	walczyłem +(e)m walczył	walczyłam +(e)m walczyła	walczyłom +(e)m walczyło	walczyliśmy +(e)śmy walczyli	walczyłyśmy +(e)śmy walczyły
2 os.	walczyłeś +(e)ś walczył	walczyłaś +(e)ś walczyła	walczyłoś +(e)ś walczyło	walczyliście +(e)ście walczyli	walczyłyście +(e)ście walczyły
3 os.	walczył	walczyła	walczyło	walczyli	walczyły

bezosobnik: walczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę walczył będę walczyć	będę walczyła będę walczyć	będę walczyło będę walczyć	będziemy walczyli będziemy walczyć	będziemy walczyły będziemy walczyć
2 os.	będziesz walczył będziesz walczyć	będziesz walczyła będziesz walczyć	będziesz walczyło będziesz walczyć	będziecie walczyli będziecie walczyć	będziecie walczyły będziecie walczyć
3 os.	będzie walczył będzie walczyć	będzie walczyła będzie walczyć	będzie walczyło będzie walczyć	będą walczyli będą walczyć	będą walczyły będą walczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		walczmy
2 os.	walcz	walczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	walczyłbym bym walczył	walczyłabym bym walczyła	walczyłobym bym walczyło	walczylibyśmy byśmy walczyli	walczyłybyśmy byśmy walczyły
2 os.	walczyłbyś byś walczył	walczyłabyś byś walczyła	walczyłobyś byś walczyło	walczylibyście byście walczyli	walczyłybyście byście walczyły
3 os.	walczyłby by walczył	walczyłaby by walczyła	walczyłoby by walczyło	walczyliby by walczyli	walczyłyby by walczyły

bezosobnik: walczono by

bezokolicznik: walczyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: walcząc

gerundium: walczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: walczący

	+	walczyć	+	o KOGO/CO
	+	walczyć	+	z CZYM