-
2.
tak, że potrzebny jest duży wysiłek, aby osiągnąć pożądany skutek -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- ciężko i opornie, powoli i opornie
- coś idzie, przebiega, przychodzi opornie
- bardzo, niezwykle, strasznie, wyjątkowo opornie
-
Trzech policjantów budzi śpiących na ławkach czterech młodych mężczyzn i próbuje ich wylegitymować. Idzie im to opornie. Zabierają więc młodych ludzi na posterunek.
źródło: NKJP: Krzysztof Kobiela: Konkurs „Temat otwarty?”, Gazeta Wyborcza, 1992-08-28
Tak, ON redagował, ale przychodziło mu opornie, znacznie trudniej niż mnie.
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
[...] trwający od początku stycznia nabór pracowników przebiega opornie. Mimo iż rekrutację rozszerzono [...], od początku stycznia przyjęto na szkolenia zaledwie ok. 200 osób.
źródło: NKJP: Mariola Balicka: Bezrobocie na życzenie, Polityka, 2001-03-17
W tym samym czasie problemy zaczęły się w teatrze. Próby sztuki [...] szły coraz oporniej, bo z trudem udawało się zebrać cały, nieliczny zresztą zespół.
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003
-
część mowy: przysłówek
stopień równy opornie
stopień wyższy oporniej
-
Zob. opór , oprzeć się