-
2.
nieuzasadnione przypisywanie sobie jakichś zalet lub bycia kimś albo czymś znaczącym -
[pretensja] lub [pretęsja]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- pretensje do wielkości
- indywidualista, panna z pretensjami
- nie rościć (sobie) pretensji do czegoś
-
Miała pretensje do bycia wielką damą, stroiła serdelkowate paluchy w pierścienie z krzykliwymi klejnotami i ciasno sznurowała suknie, wyobrażając sobie, że dzięki temu wygląda powabniej.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
Świadomie rezygnując z jakichkolwiek pretensji artystycznych, zaserwowali widzom zabawne, wakacyjne kino przygodowe dla całej rodziny, zrealizowane z lekkim przymrużeniem oka (bez popadania jednak w parodię).
źródło: NKJP: Przemysław Pieniążek: Kroniki O’Connellów, Esensja, 2008.09
Nie – po prostu autorzy „Życzenia…” nie rościli sobie pretensji do wielkości, mieli świadomość, że ich produkt, jakkolwiek mogący skłonić do refleksji, służy przede wszystkim rozrywce.
źródło: NKJP: Piotr Dobry,Życzenie śmierci VI: Monologi waginy, Esensja , 2007-10
Każdy z bohaterów jest tu indywidualistą z pretensjami, niedocenionym przez świat i zawiedzionym w swoich ambicjach [...].
źródło: NKJP: Aneta Kyzioł: Buszujący w teatrze, Polityka, 2005-05-14
Była to osoba samotna, zażywna, o parę lat starsza ode mnie, ale z pretensjami; nosiła krótkie i jaskrawe sukienki oraz bardzo się malowała [...].
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pretensja
pretensje
D. pretensji
pretensji
neut pretensyj
char C. pretensji
pretensjom
B. pretensję
pretensje
N. pretensją
pretensjami
Ms. pretensji
pretensjach
W. pretensjo
pretensje
-
+ pretensja + do CZEGO -
ang. pretension
z fr. prétention