-
2.
zmienić na gorsze ustabilizowaną sytuację lub obraz czegoś -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
jakość i intensywność -
- zburzyć ład, mit, porządek, równowagę, spokój, system, szczęście
-
A w Paryżu trafiłam w sam raz na majowe rozruchy. Pomyśleć, że tam studenci chcieli zburzyć to, o czym my marzymy!
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
Trzeba przyznać, że najwyższe czynniki polityczne obu dworów w 1886 r., kiedy trwał tak groźny kryzys międzynarodowy, zdawały sobie sprawę, że wojna między obu mocarstwami zburzy istniejący układ stosunków politycznych.
źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Koniec sojuszu trzech cesarzy, 1977
A więc jeśli po dokonaniu podsumowania naszego życia stwierdzimy, że praca nas satysfakcjonuje, małżeństwo układa się harmonijnie, a mimo to koniecznie chcemy coś zmienić, to zamiast robić rewolucję, która zburzy nasze życie, zmieńmy coś innego. Przemalujmy mieszkanie, poprzestawiajmy meble, zmieńmy uczesanie lub sposób ubierania się, zacznijmy jeździć w inne miejsca na wakacje itd.
źródło: NKJP: Elżbieta Kłobus; Zofia Wieczorek: Z astrologią pod rękę, 2007
Krzyże, kiedy zamieszkali tu Ziemek, Putrament, były cichą wsią. Jej spokój zburzyli - jako pierwsi - młodzi STS-owcy.
źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy, czyli Pożegnanie z Mazurami, 1998
Radni lewicowi jak jeden mąż wybrali krótszą formułę roty, radni prawicowi prosili Boga o pomoc w swojej pracy. I mimo że jedni i drudzy w przemówieniach inauguracyjnych deklarowali chęć współpracy, nowo zaprzysiężony radny Tomasz Wrona postanowił zburzyć sielankową atmosferę.
źródło: NKJP: (JOR): Poznaj swojego radnego, Dziennik Zachodni, 2002-11-21
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zburzę
zburzymy
2 os. zburzysz
zburzycie
3 os. zburzy
zburzą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zburzyłem
+(e)m zburzył
zburzyłam
+(e)m zburzyła
zburzyłom
+(e)m zburzyło
zburzyliśmy
+(e)śmy zburzyli
zburzyłyśmy
+(e)śmy zburzyły
2 os. zburzyłeś
+(e)ś zburzył
zburzyłaś
+(e)ś zburzyła
zburzyłoś
+(e)ś zburzyło
zburzyliście
+(e)ście zburzyli
zburzyłyście
+(e)ście zburzyły
3 os. zburzył
zburzyła
zburzyło
zburzyli
zburzyły
bezosobnik: zburzono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zburzmy
2 os. zburz
zburzcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zburzyłbym
bym zburzył
zburzyłabym
bym zburzyła
zburzyłobym
bym zburzyło
zburzylibyśmy
byśmy zburzyli
zburzyłybyśmy
byśmy zburzyły
2 os. zburzyłbyś
byś zburzył
zburzyłabyś
byś zburzyła
zburzyłobyś
byś zburzyło
zburzylibyście
byście zburzyli
zburzyłybyście
byście zburzyły
3 os. zburzyłby
by zburzył
zburzyłaby
by zburzyła
zburzyłoby
by zburzyło
zburzyliby
by zburzyli
zburzyłyby
by zburzyły
bezosobnik: zburzono by
bezokolicznik: zburzyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zburzywszy
gerundium: zburzenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zburzenie
zburzenia
D. zburzenia
zburzeń
C. zburzeniu
zburzeniom
B. zburzenie
zburzenia
N. zburzeniem
zburzeniami
Ms. zburzeniu
zburzeniach
W. zburzenie
zburzenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: zburzony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zburzony
zburzony
zburzony
zburzone
zburzona
D. zburzonego
zburzonego
zburzonego
zburzonego
zburzonej
C. zburzonemu
zburzonemu
zburzonemu
zburzonemu
zburzonej
B. zburzonego
zburzonego
zburzony
zburzone
zburzoną
N. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzoną
Ms. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zburzeni
zburzeni
zburzone
zburzone
D. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzonych
C. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
B. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzone
N. zburzonymi
zburzonymi
zburzonymi
zburzonymi
Ms. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzonych
odpowiednik aspektowy: burzyć
-
+ zburzyć + CO -
Zob. burzyć