wtrącać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zabierać głos bez zaproszenia, przyłączając się do rozmowy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

wkrochmalać się

	Kiwam głową, a obchód przechodzi do Goebbelsa, który leży jak trusia i już na dobre przestał wtrącać się do moich rozmów z Markiem, przerażony perspektywą Norymbergi. źródło: NKJP: Jacek Głębski: Kuracja, 1998
	Kiedy mama nie rozumiała albo nie umiała po niemiecku odpowiedzieć, wtrącał się łamaną polszczyzną łysy mężczyzna, który siedział za drugim biurkiem i zapisywał to, co mówił mu ten w okularach. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
	Wychyliła kieliszek, jakby to była woda. - Taka starość jest w porządku, prawda? Nie wtrącam się, nie robię żadnych uwag. źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
	- [...] Spirytusem płacił, ile żądali - wtrąca się nagle odważny traktorzysta. źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtrącałem się +(e)m się wtrącał	wtrącałam się +(e)m się wtrącała	wtrącałom się +(e)m się wtrącało	wtrącaliśmy się +(e)śmy się wtrącali	wtrącałyśmy się +(e)śmy się wtrącały
2 os.	wtrącałeś się +(e)ś się wtrącał	wtrącałaś się +(e)ś się wtrącała	wtrącałoś się +(e)ś się wtrącało	wtrącaliście się +(e)ście się wtrącali	wtrącałyście się +(e)ście się wtrącały
3 os.	wtrącał się	wtrącała się	wtrącało się	wtrącali się	wtrącały się

bezosobnik: wtrącano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się wtrącał będę się wtrącać	będę się wtrącała będę się wtrącać	będę się wtrącało będę się wtrącać	będziemy się wtrącali będziemy się wtrącać	będziemy się wtrącały będziemy się wtrącać
2 os.	będziesz się wtrącał będziesz się wtrącać	będziesz się wtrącała będziesz się wtrącać	będziesz się wtrącało będziesz się wtrącać	będziecie się wtrącali będziecie się wtrącać	będziecie się wtrącały będziecie się wtrącać
3 os.	będzie się wtrącał będzie się wtrącać	będzie się wtrącała będzie się wtrącać	będzie się wtrącało będzie się wtrącać	będą się wtrącali będą się wtrącać	będą się wtrącały będą się wtrącać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wtrącajmy się
2 os.	wtrącaj się	wtrącajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtrącałbym się bym się wtrącał	wtrącałabym się bym się wtrącała	wtrącałobym się bym się wtrącało	wtrącalibyśmy się byśmy się wtrącali	wtrącałybyśmy się byśmy się wtrącały
2 os.	wtrącałbyś się byś się wtrącał	wtrącałabyś się byś się wtrącała	wtrącałobyś się byś się wtrącało	wtrącalibyście się byście się wtrącali	wtrącałybyście się byście się wtrącały
3 os.	wtrącałby się by się wtrącał	wtrącałaby się by się wtrącała	wtrącałoby się by się wtrącało	wtrącaliby się by się wtrącali	wtrącałyby się by się wtrącały

bezosobnik: wtrącano by się

bezokolicznik: wtrącać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: wtrącając się

gerundium: wtrącanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wtrącający się

odpowiednik aspektowy: wtrącić się

	+	wtrącać się	+	do CZEGO
	+	wtrącać się	+	MOWA WPROST

Zob. trącić