-
2.
ekspresywnie o męskim garniturze -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
rodzaje i części ubrań -
- dżinsowy; czarny, szary; kusy; biedny, nędzny; ponury, standardowy, tani; wymiętoszony, wytarty, znoszony garniturek
- garniturek biznesmena, maklera
- facet w garniturku
- mieć na sobie, włożyć garniturek
-
[...] zmienił się bardzo. Miał na sobie obrzydliwy bury garniturek (typowy strój powojennego inteligenta), przycichł, zaczął nosić okulary.
źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1988
Istotnie, typowy był niemal każdy szczegół: twarz nijaka, żadna, jakby trochę senna, niestarannie ogolone policzki, taniutki szary garniturek i źle zawiązany krawat. Facet pod pięćdziesiątkę, który niezbyt dba o siebie.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Bardzo dużo pajacyków, 2005
Przez salę ciągnął się rząd ponumerowanych biurek. Niczym w hali odlotów na lotnisku, za każdym siedział taki sam facecik w takim samym czarnym garniturku.
źródło: NKJP: Harry Harrison: Stalowy Szczur idzie do wojska, 1994
Przyszli w maturalnych garniturkach, w krawacikach mocno zawiązanych pod szyjami [...].
źródło: NKJP: Bracia Janiccy, Dziennik Polski- Pejzaż, 2003-07-07
W warsztacie samochodowym nie zyska naszego zaufania facet w garniturku, który z obrzydzeniem podniesie maskę i zawyrokuje: „Trzeba wymienić sprzęgło”.
źródło: NKJP: Robert Rządca, Paweł Wujec: Gazeta Wyborcza, 1996-07-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. garniturek
garniturki
D. garniturku
garniturków
C. garniturkowi
garniturkom
B. garniturek
garniturki
N. garniturkiem
garniturkami
Ms. garniturku
garniturkach
W. garniturku
garniturki
-
Zob. garnitur
-
Uznawane za niepoprawne: ubrać/ubierać garniturek