-
1.
pot. sprawa, którą mówiący uważa za mało ważną -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: bagatela I
bagatelka I
bzdet
drobiazg
frajer
hiperonimy: głupstwo
-
Badania nic nie wykazały - ojciec wrócił pełen optymizmu, że to betka, jakaś drobna niedyspozycja, a matka jak zwykle wszystko czarno widzi.
źródło: NKJP: Bohdan Sławiński: Królowa Tiramisu, 2008
Przypomniała sobie zeszłoroczne święta i wszystko, co się potem wydarzyło. A także ciocię i wujka. Jej rodzice to betka, ale jego! Dopóki nie wezmą ślubu w katedrze, wciąż będą musieli się przed nimi ukrywać.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999
Biegli w temacie wiedzą, że tortury inkwizycji wobec, na przykład, chińskich, to betka.
źródło: NKJP: Andrzej Bęben: W mękach i jękach, Trybuna Śląska, 2001-04-20
Kilkadziesiąt osób to betka wobec prawdziwej armii ludzi, którzy są odpowiedzialni za przygotowanie i dobrą, a także bezpieczną zabawę sylwestrową na krakowskim Rynku Głównym.
źródło: NKJP: Trzy sylwestry, Dziennik Polski, 2006-12-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. betka
betki
D. betki
betek
C. betce
betkom
B. betkę
betki
N. betką
betkami
Ms. betce
betkach
W. betko
betki
Inne uwagi
Używana tylko forma M. lp
-
+ betka + (wobec CZEGOŚ) -
Wyraz powstał w wyniku uproszczenia wymowy formy bedłka 'drobnostka' (zob.).