zadławić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

spowodować ucisk w gardle i odebrać zdolność działania lub mówienia

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Relacje znaczeniowe

synonimy:

zdławić

Cytaty

[...] złość cię może zadławić [...].

źródło: NKJP: Internet

Doskakuje, tupie, wali pięścią w drzwi i czuje się, że purpurowy szał bezsilnej złości zadławi go za chwilę i zaleje.

źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005

Im bardziej wysilał swój mózg, tym bardziej był przerażony, tym większa i bezsilniejsza stawała się jego nienawiść. Czuł, jak naczynia krwionośne wprost pękały, serce zatrzymało się na niesamowicie długą sekundę, potem na drugą, aż zadławiło w gardle.

źródło: NKJP: Jerzy Gotowała: Najkrócej żyją motyle: lotnictwo rozpoznawcze wciąż niezbędne, 1996

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zadławię	zadławimy
2 os.	zadławisz	zadławicie
3 os.	zadławi	zadławią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zadławiłem +(e)m zadławił	zadławiłam +(e)m zadławiła	zadławiłom +(e)m zadławiło	zadławiliśmy +(e)śmy zadławili	zadławiłyśmy +(e)śmy zadławiły
2 os.	zadławiłeś +(e)ś zadławił	zadławiłaś +(e)ś zadławiła	zadławiłoś +(e)ś zadławiło	zadławiliście +(e)ście zadławili	zadławiłyście +(e)ście zadławiły
3 os.	zadławił	zadławiła	zadławiło	zadławili	zadławiły

bezosobnik: zadławiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zadławmy
2 os.	zadław	zadławcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zadławiłbym bym zadławił	zadławiłabym bym zadławiła	zadławiłobym bym zadławiło	zadławilibyśmy byśmy zadławili	zadławiłybyśmy byśmy zadławiły
2 os.	zadławiłbyś byś zadławił	zadławiłabyś byś zadławiła	zadławiłobyś byś zadławiło	zadławilibyście byście zadławili	zadławiłybyście byście zadławiły
3 os.	zadławiłby by zadławił	zadławiłaby by zadławiła	zadławiłoby by zadławiło	zadławiliby by zadławili	zadławiłyby by zadławiły

bezosobnik: zadławiono by

bezokolicznik: zadławić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zadławiwszy

gerundium: zadławienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zadławienie	zadławienia
D.	zadławienia	zadławień
C.	zadławieniu	zadławieniom
B.	zadławienie	zadławienia
N.	zadławieniem	zadławieniami
Ms.	zadławieniu	zadławieniach
W.	zadławienie	zadławienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zadławiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zadławiony	zadławiony	zadławiony	zadławione	zadławiona
D.	zadławionego	zadławionego	zadławionego	zadławionego	zadławionej
C.	zadławionemu	zadławionemu	zadławionemu	zadławionemu	zadławionej
B.	zadławionego	zadławionego	zadławiony	zadławione	zadławioną
N.	zadławionym	zadławionym	zadławionym	zadławionym	zadławioną
Ms.	zadławionym	zadławionym	zadławionym	zadławionym	zadławionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zadławieni	zadławieni	zadławione	zadławione
D.	zadławionych	zadławionych	zadławionych	zadławionych
C.	zadławionym	zadławionym	zadławionym	zadławionym
B.	zadławionych	zadławionych	zadławionych	zadławione
N.	zadławionymi	zadławionymi	zadławionymi	zadławionymi
Ms.	zadławionych	zadławionych	zadławionych	zadławionych

odpowiedniki aspektowe: dławić , zadławiać

Składnia

+

zadławić

+

KOGO