-
2.
w wielu religiach niematerialna i nieśmiertelna część człowieka, która ożywia ciało, a w chwili śmierci je opuszcza -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
- chora dusza; dusza czyśćcowa, czysta, potępiona, zbłąkana
- dusza człowieka; dusze wiernych, zbawionych, zmarłych
- ciało i dusza, serce i dusza
- nieśmiertelność, śmierć; spokój, zbawienie duszy; wędrówka dusz
- dusza idzie do nieba, piekła; raduje się
- mieć, posiadać; zabrać komuś duszę
-
Tymczasem chrześcijaństwo wierzy, że nie tylko dusza, ale cały człowiek, złożony z duszy i ciała, jest Bożym stworzeniem i jako taki powołany został do osiągnięcia zbawienia. Dlatego też w Credo Kościół wyznaje wiarę nie tylko w nieśmiertelność duszy, ale także w „ciała zmartwychwstanie”.
źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Odpowiedzi na 101 pytań o rzeczy ostateczne, 2004
Nieustannie modlił się za dusze czyśćcowe [...].
źródło: NKJP: Iwona Szkudelska: Musimy opróżnić czyściec, Głos Ojca Pio, 2010
To święto opiera się na nauce, że dusze wiernych, którzy przed śmiercią nie zostali oczyszczeni z grzechów powszednich lub nie odpokutowali za dawne wykroczenia, nie mogą oglądać Boga [...].
źródło: NKJP: IG: Geneza Wigilii Wszystkich Świętych, Nowiny Raciborskie, 2003-11-05
Nim zajął się czarną i białą magią oraz zapisał diabłu duszę, był on gorącym czcicielem Matki Boskiej, przed jej wizerunkiem wielokrotnie się modlił oraz układał pobożne kantyczki.
źródło: NKJP: Diabelskie warunki: Dziennik Polski, 2000-06-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dusza
dusze
D. duszy
dusz
C. duszy
duszom
B. duszę
dusze
N. duszą
duszami
Ms. duszy
duszach
W. duszo
dusze
-
psł. *duša 'dech, tchnienie; wewnętrzny świat człowieka, duch; niematerialny byt ożywiający ciało'