oprzeć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

zostać skierowanym do rozpatrzenia w instytucji nazwanej następującym rzeczownikiem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

	Takie słowa to efekt konfliktu, jaki istnieje pomiędzy kominiarzami działającymi w Olkuszu. Sprawa już oparła się o sąd oraz zainteresowano nią policję. źródło: NKJP: Kominiarska wojna, Dziennik Polski, 2002-07-05
	Sprawy takie musiały oprzeć się o samego króla. źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004
	Sprawa plutonowego [...] i komediopisarza Fredry oparła się o Warszawę i nabrała politycznego wymiaru. źródło: NKJP: Irena Morawska: Pięć procent szczęścia, Gazeta Wyborcza, 1992-09-30
	Sprawa konfliktu na linii kawalerzyści - Sztab Generalny oprze się zapewne o prezydenta. źródło: NKJP: Paweł Wroński: Dziś twórcy szwadronu RP będą żalić się prezydentowi na Sztab Generalny, Gazeta Wyborcza, 1997-01-29
	Sprawa oparła się o Regionalną Izbę Obrachunkową w Koszalinie, która stwierdziła bezzasadność drugiego wniosku opozycji. źródło: NKJP: O co kłócą się radni, Dziennik Sławieński, 1999-12-30

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oparłem się +(e)m się oparł	oparłam się +(e)m się oparła	oparłom się +(e)m się oparło	oparliśmy się +(e)śmy się oparli	oparłyśmy się +(e)śmy się oparły
2 os.	oparłeś się +(e)ś się oparł	oparłaś się +(e)ś się oparła	oparłoś się +(e)ś się oparło	oparliście się +(e)ście się oparli	oparłyście się +(e)ście się oparły
3 os.	oparł się	oparła się	oparło się	oparli się	oparły się

bezosobnik: oparto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oprzyjmy się
2 os.	oprzyj się	oprzyjcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oparłbym się bym się oparł	oparłabym się bym się oparła	oparłobym się bym się oparło	oparlibyśmy się byśmy się oparli	oparłybyśmy się byśmy się oparły
2 os.	oparłbyś się byś się oparł	oparłabyś się byś się oparła	oparłobyś się byś się oparło	oparlibyście się byście się oparli	oparłybyście się byście się oparły
3 os.	oparłby się by się oparł	oparłaby się by się oparła	oparłoby się by się oparło	oparliby się by się oparli	oparłyby się by się oparły

bezosobnik: oparto by się

bezokolicznik: oprzeć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oparłszy się

gerundium: oparcie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: opierać się

+

oprzeć się

+

o KOGO/CO

psł. *o(b)perti sę

Zob. przeć (przed siebie)