Jak korzystać ze słownika?

broń

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. grupa oddziałów wojskowych

  • Definicja

    2.

    grupa oddziałów wojskowych posługująca się określonego rodzaju bronią - do walki
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Wojsko i wojna

    armia

  • Połączenia
    • broń pancerna, podwodna, pokładowa, rakietowa
    • oddziały, pododdziały; dowódca, oficer, podoficer broni
    • dowodzić, kierować bronią
  • Cytaty

    Artyleria przeciwlotnicza w Polsce była bronią młodą i brakowało w tym zakresie specjalistów.

    źródło: NKJP: NKJP: Roman Krawczyński: Lotnictwo polskie w latach II Rzeczpospolitej, 2005

    W czasie I wojny światowej służył w artylerii, potem w piechocie, by na koniec przenieść się do broni pancernej.

    źródło: NKJP: Internet

    Walczył na froncie rosyjskim, a następnie ukończył kurs dowódców broni maszynowej.

    źródło: NKJP: Michał Komar: Bestiariusz codzienny, 2003

    W roku 1967 w ramach uczelni utworzono wydział kształcenia dowódców broni rakietowej.

    źródło: Bolesław Potyrała: Od zwycięstwa do upadku Siły zbrojne Związku Radzieckiego w latach 1945-1991, 2009
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. broń
    		 bronie
    D. broni
    		 broni
    C. broni
    		 broniom
    B. broń
    		 bronie
    N. bronią
    		 broniami
    Ms. broni
    		 broniach
    W. broni
    		 bronie
  • Składnia
    bez ograniczeń + broń +
    JAKA
  • Pochodzenie

    psł. *bornь 'spór, obrona; narzędzie walki, oręż'