Jak korzystać ze słownika?

wreszcie I

II

przysłówek

  • Definicja
    tak, że nastąpiło to po wielu innych czynnościach lub zdarzeniach i zakończyło ich serię
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości czasu

    upływ czasu

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  nareszcie I
    w końcu I
  • Połączenia
    • dojść wreszcie, dotrzeć wreszcie, mieć wreszcie, nadejść wreszcie, powiedzieć wreszcie, przemówić wreszcie, przestać wreszcie, przyjść wreszcie, skończyć wreszcie, zacząć wreszcie, znaleźć wreszcie
  • Cytaty

    I wtedy odnosił wrażenie, że po długiej tułaczce wrócił wreszcie do rodzinnego domu.

    źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1996

    Po premierze widzowie nie chcieli puścić aktorów ze sceny. Któryś góral próbował nas wreszcie przepędzić okrzykiem „A pódzies!”...

    źródło: NKJP: Krystyna Janda, Bożena Janicka: Gwiazdy mają czerwone pazury, 1998

    Gdy ta wreszcie umarła, następuje ulga - ordynat połączy się z apetyczną hrabianką, a i «ordynacja», nad której zaprzepaszczeniem martwią się zjednoczeni ziemianie, zostanie uratowana - bo była przecież zagrożona mezaliansem Michorowskiego.

    źródło: NKJP: Elżbieta Baniewicz: Anna Dymna - ona to ja, 1997

    Dywizja odpierając i pędząc przed sobą pruskie oddziały przybyła wreszcie na wzgórza otaczające fortecę

    źródło: NKJP: Stefan Żeromski: Wiatr od morza, 1957
  • Odmiana

    część mowy: przysłówek

  • Składnia
    tylko Cz + wreszcie + bez ograniczeń
  • Pochodzenie

    Od: wyrażenia przyimkowego  w reszcie ; zob.  reszta .

CHRONOLOGIZACJA:
SJPXVII
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 30.01.2014