-
2.
strzelając z broni, spowodować oderwanie części czegoś od całości -
[ustszelić] lub pot. [usczszelić], lub pot. [uszczszelić]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
synonimy: odstrzelić
-
Miał ustrzelony kawałek palca. Śmiali się z niego, że był czujką wiodącą - pokazywał innym, gdzie mają celować, i w końcu mu ten palec ustrzelili.
źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
Nikt nie umiał mi wytłumaczyć, jak mogły lądować resztki samolotów, którym w walce ustrzelono znaczną część kadłuba.
źródło: NKJP: Józef Winiewicz: Wspomnienia dyplomaty, Literatura, 1984
Siedzi w pierwszym rzędzie nadęty jak mumia, twarz jak sfinks po ustrzeleniu nosa przez żołnierzy Napoleona.
źródło: NKJP: Aktorskie życie, Dziennik Polski, 2003-09-27
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ustrzelę
ustrzelimy
2 os. ustrzelisz
ustrzelicie
3 os. ustrzeli
ustrzelą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ustrzeliłem
+(e)m ustrzelił
ustrzeliłam
+(e)m ustrzeliła
ustrzeliłom
+(e)m ustrzeliło
ustrzeliliśmy
+(e)śmy ustrzelili
ustrzeliłyśmy
+(e)śmy ustrzeliły
2 os. ustrzeliłeś
+(e)ś ustrzelił
ustrzeliłaś
+(e)ś ustrzeliła
ustrzeliłoś
+(e)ś ustrzeliło
ustrzeliliście
+(e)ście ustrzelili
ustrzeliłyście
+(e)ście ustrzeliły
3 os. ustrzelił
ustrzeliła
ustrzeliło
ustrzelili
ustrzeliły
bezosobnik: ustrzelono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ustrzelmy
2 os. ustrzel
ustrzelcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ustrzeliłbym
bym ustrzelił
ustrzeliłabym
bym ustrzeliła
ustrzeliłobym
bym ustrzeliło
ustrzelilibyśmy
byśmy ustrzelili
ustrzeliłybyśmy
byśmy ustrzeliły
2 os. ustrzeliłbyś
byś ustrzelił
ustrzeliłabyś
byś ustrzeliła
ustrzeliłobyś
byś ustrzeliło
ustrzelilibyście
byście ustrzelili
ustrzeliłybyście
byście ustrzeliły
3 os. ustrzeliłby
by ustrzelił
ustrzeliłaby
by ustrzeliła
ustrzeliłoby
by ustrzeliło
ustrzeliliby
by ustrzelili
ustrzeliłyby
by ustrzeliły
bezosobnik: ustrzelono by
bezokolicznik: ustrzelić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: ustrzeliwszy
gerundium: ustrzelenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ustrzelenie
ustrzelenia
D. ustrzelenia
ustrzeleń
C. ustrzeleniu
ustrzeleniom
B. ustrzelenie
ustrzelenia
N. ustrzeleniem
ustrzeleniami
Ms. ustrzeleniu
ustrzeleniach
W. ustrzelenie
ustrzelenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: ustrzelony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. ustrzelony
ustrzelony
ustrzelony
ustrzelone
ustrzelona
D. ustrzelonego
ustrzelonego
ustrzelonego
ustrzelonego
ustrzelonej
C. ustrzelonemu
ustrzelonemu
ustrzelonemu
ustrzelonemu
ustrzelonej
B. ustrzelonego
ustrzelonego
ustrzelony
ustrzelone
ustrzeloną
N. ustrzelonym
ustrzelonym
ustrzelonym
ustrzelonym
ustrzeloną
Ms. ustrzelonym
ustrzelonym
ustrzelonym
ustrzelonym
ustrzelonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. ustrzeleni
ustrzeleni
ustrzelone
ustrzelone
D. ustrzelonych
ustrzelonych
ustrzelonych
ustrzelonych
C. ustrzelonym
ustrzelonym
ustrzelonym
ustrzelonym
B. ustrzelonych
ustrzelonych
ustrzelonych
ustrzelone
N. ustrzelonymi
ustrzelonymi
ustrzelonymi
ustrzelonymi
Ms. ustrzelonych
ustrzelonych
ustrzelonych
ustrzelonych
-
+ ustrzelić + CO + KOMU/CZEMU -
Zob. strzelić