przyjść - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pot. przyjechać w jakieś miejsce w celu zabrania lub wysadzenia pasażerów

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Transport

transport lądowy

Jak na złość, pociąg przyszedł do Paryża z niemal dwugodzinnym opóźnieniem.

źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 2000

Nikt się nie denerwuje, gdyż nic nikogo nie może zaskoczyć (np. że tramwaj nie przyjdzie na czas albo odjedzie nie zabierając wszystkich pasażerów).

źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Lapidarium I - III, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyszedłem +(e)m przyszedł	przyszłam +(e)m przyszła	przyszłom +(e)m przyszło	przyszliśmy +(e)śmy przyszli	przyszłyśmy +(e)śmy przyszły
2 os.	przyszedłeś +(e)ś przyszedł	przyszłaś +(e)ś przyszła	przyszłoś +(e)ś przyszło	przyszliście +(e)ście przyszli	przyszłyście +(e)ście przyszły
3 os.	przyszedł	przyszła	przyszło	przyszli	przyszły

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przyjdźmy
2 os.	przyjdź	przyjdźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyszedłbym bym przyszedł	przyszłabym bym przyszła	przyszłobym bym przyszło	przyszlibyśmy byśmy przyszli	przyszłybyśmy byśmy przyszły
2 os.	przyszedłbyś byś przyszedł	przyszłabyś byś przyszła	przyszłobyś byś przyszło	przyszlibyście byście przyszli	przyszłybyście byście przyszły
3 os.	przyszedłby by przyszedł	przyszłaby by przyszła	przyszłoby by przyszło	przyszliby by przyszli	przyszłyby by przyszły

bezokolicznik: przyjść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przyszedłszy

gerundium: przyjście

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przychodzić

Zob. iść