-
2.
skazać kogoś na karę piekła -
Imb używany często w znaczeniu 'człowiek potępiony'.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
[...] tłukł głową o rzeźbiony pulpit stalli, szepcąc przez łzy: „Potęp duszę moją, a tego nie czyń. Odepchnij duszę moją, ale tego nie czyń! Mnie smagaj, ale tych ludzi nie krzywdź! O Jezu! O Jezu!”
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
Jezus zmartwychwstał, co w oczach apostołów stanowiło dowód, że Bóg Go nie potępił, ale potwierdza Go w pełni i akceptuje. Tak Jego Ewangelię, jak Jego osobę.
źródło: NKJP: Apostołowie (2), Dziennik Polski - Magazyn, 1998-09-11
Orędzie Jezusa o królestwie Bożym wprowadza nowe spojrzenie na sprawę zbawienia ludzi. O hurtowym potępieniu pogan Jezus nie wspomina ani jednym słowem. Odsuwa także funkcjonujące rozróżnienie na sprawiedliwych i grzeszników, uznając, że wszyscy bez wyjątku są grzeszni i jednakowo wobec zbawienia bezradni [...]
źródło: NKJP: Tadeusz Dionizy Łukaszuk OSPPE: Ty jesteś Chrystus, syn Boga żywego. Dogmat chrystologiczny w ujęciu integralnym, 2000
Chrystus wyraźnie powiada, że potępieni będą ci, którzy nie czynili dobra, pomagając bliźnim potrzebującym pomocy.
źródło: NKJP: Jacek Kuroń: Ewangelia czy kodeks karny, Gazeta Wyborcza, 1996-11-04
Jako dziecko wychowywane w bardzo religijnej rodzinie zastanawiałam się jak to możliwe, żeby miłujący Bóg potępił wszystkich pogan i skazał ich na wieczne piekło tylko dlatego, że urodzili się przed Chrystusem i nie doznali łaski chrztu [...].
źródło: NKJP: Alicja Chrzanowska: Tarot a karma czyli Problemy wcieleń reinkarnacyjnych, 1998
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. potępię
potępimy
2 os. potępisz
potępicie
3 os. potępi
potępią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. potępiłem
+(e)m potępił
potępiłam
+(e)m potępiła
potępiłom
+(e)m potępiło
potępiliśmy
+(e)śmy potępili
potępiłyśmy
+(e)śmy potępiły
2 os. potępiłeś
+(e)ś potępił
potępiłaś
+(e)ś potępiła
potępiłoś
+(e)ś potępiło
potępiliście
+(e)ście potępili
potępiłyście
+(e)ście potępiły
3 os. potępił
potępiła
potępiło
potępili
potępiły
bezosobnik: potępiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. potępmy
2 os. potęp
potępcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. potępiłbym
bym potępił
potępiłabym
bym potępiła
potępiłobym
bym potępiło
potępilibyśmy
byśmy potępili
potępiłybyśmy
byśmy potępiły
2 os. potępiłbyś
byś potępił
potępiłabyś
byś potępiła
potępiłobyś
byś potępiło
potępilibyście
byście potępili
potępiłybyście
byście potępiły
3 os. potępiłby
by potępił
potępiłaby
by potępiła
potępiłoby
by potępiło
potępiliby
by potępili
potępiłyby
by potępiły
bezosobnik: potępiono by
bezokolicznik: potępić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: potępiwszy
gerundium: potępienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. potępienie
potępienia
D. potępienia
potępień
C. potępieniu
potępieniom
B. potępienie
potępienia
N. potępieniem
potępieniami
Ms. potępieniu
potępieniach
W. potępienie
potępienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: potępiony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. potępiony
potępiony
potępiony
potępione
potępiona
D. potępionego
potępionego
potępionego
potępionego
potępionej
C. potępionemu
potępionemu
potępionemu
potępionemu
potępionej
B. potępionego
potępionego
potępiony
potępione
potępioną
N. potępionym
potępionym
potępionym
potępionym
potępioną
Ms. potępionym
potępionym
potępionym
potępionym
potępionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. potępieni
potępieni
potępione
potępione
D. potępionych
potępionych
potępionych
potępionych
C. potępionym
potępionym
potępionym
potępionym
B. potępionych
potępionych
potępionych
potępione
N. potępionymi
potępionymi
potępionymi
potępionymi
Ms. potępionych
potępionych
potępionych
potępionych
odpowiednik aspektowy: potępiać
-
Rz osobowy + potępić + KOGO -
Zob. tępić