potępić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. ukarać

  • 2.

    skazać kogoś na karę piekła
  • Imb używany często w znaczeniu 'człowiek potępiony'.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    wyznania: zasady i prawdy wiary

  • [...] tłukł głową o rzeźbiony pulpit stalli, szepcąc przez łzy: „Potęp duszę moją, a tego nie czyń. Odepchnij duszę moją, ale tego nie czyń! Mnie smagaj, ale tych ludzi nie krzywdź! O Jezu! O Jezu!”

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953

    Jezus zmartwychwstał, co w oczach apostołów stanowiło dowód, że Bóg Go nie potępił, ale potwierdza Go w pełni i akceptuje. Tak Jego Ewangelię, jak Jego osobę.

    źródło: NKJP: Apostołowie (2), Dziennik Polski - Magazyn, 1998-09-11

    Orędzie Jezusa o królestwie Bożym wprowadza nowe spojrzenie na sprawę zbawienia ludzi. O hurtowym potępieniu pogan Jezus nie wspomina ani jednym słowem. Odsuwa także funkcjonujące rozróżnienie na sprawiedliwych i grzeszników, uznając, że wszyscy bez wyjątku są grzeszni i jednakowo wobec zbawienia bezradni [...]

    źródło: NKJP: Tadeusz Dionizy Łukaszuk OSPPE: Ty jesteś Chrystus, syn Boga żywego. Dogmat chrystologiczny w ujęciu integralnym, 2000

    Chrystus wyraźnie powiada, że potępieni będą ci, którzy nie czynili dobra, pomagając bliźnim potrzebującym pomocy.

    źródło: NKJP: Jacek Kuroń: Ewangelia czy kodeks karny, Gazeta Wyborcza, 1996-11-04

    Jako dziecko wychowywane w bardzo religijnej rodzinie zastanawiałam się jak to możliwe, żeby miłujący Bóg potępił wszystkich pogan i skazał ich na wieczne piekło tylko dlatego, że urodzili się przed Chrystusem i nie doznali łaski chrztu [...].

    źródło: NKJP: Alicja Chrzanowska: Tarot a karma czyli Problemy wcieleń reinkarnacyjnych, 1998

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. potępię
    potępimy
    2 os. potępisz
    potępicie
    3 os. potępi
    potępią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. potępiłem
    +(e)m potępił
    potępiłam
    +(e)m potępiła
    potępiłom
    +(e)m potępiło
    potępiliśmy
    +(e)śmy potępili
    potępiłyśmy
    +(e)śmy potępiły
    2 os. potępiłeś
    +(e)ś potępił
    potępiłaś
    +(e)ś potępiła
    potępiłoś
    +(e)ś potępiło
    potępiliście
    +(e)ście potępili
    potępiłyście
    +(e)ście potępiły
    3 os. potępił
    potępiła
    potępiło
    potępili
    potępiły

    bezosobnik: potępiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. potępmy
    2 os. potęp
    potępcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. potępiłbym
    bym potępił
    potępiłabym
    bym potępiła
    potępiłobym
    bym potępiło
    potępilibyśmy
    byśmy potępili
    potępiłybyśmy
    byśmy potępiły
    2 os. potępiłbyś
    byś potępił
    potępiłabyś
    byś potępiła
    potępiłobyś
    byś potępiło
    potępilibyście
    byście potępili
    potępiłybyście
    byście potępiły
    3 os. potępiłby
    by potępił
    potępiłaby
    by potępiła
    potępiłoby
    by potępiło
    potępiliby
    by potępili
    potępiłyby
    by potępiły

    bezosobnik: potępiono by

    bezokolicznik: potępić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: potępiwszy

    gerundium: potępienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: potępiony

    odpowiednik aspektowy: potępiać

  • Rz osobowy + potępić +
    KOGO
  • Zob.  tępić