uratować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

sprawić, że ktoś lub coś uniknie jakiegoś niebezpieczeństwa

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

uratować rannego, tonącego; firmę, kraj, życie; dobytek, majątek, zbiory; język, kulturę
uratować od kalectwa, od śmierci, od zagłady
uratować przed bankructwem, przed dewastacją, przed gilotyną, przed linczem, przed ogniem, przed pożarem, przed represjami, przed spaleniem, przed upadkiem, przed utonięciem, przed zagładą; przed oprawcami
uratować z rąk bandytów, z opresji, z pożaru

	Policjanci uratowali życie dwóm młodym mężczyznom, którzy próbowali skakać z mostów. źródło: NKJP: (jk): Uratowali samobójców, Gazeta Radomszczańska, 2008-03-17
	Będąc na Rynku, trzeba koniecznie zatrzymać się przy kolumnie Matki Bożej z 1725 roku. Została wybudowana jako wotum dziękczynne za uratowanie miasta przed epidemią cholery. źródło: NKJP: (ADR, JACK): Jesienne remanenty, Dziennik Zachodni, 2005-10-26
	Wujenka starała się pomagać i w ten sposób, że rzucała do śmietnika dobre kartofle, kawałki chleba, słoniny, kiełbasy, na wpół opróżnione puszki i słoiki. To było skuteczniejsze i wiele więźniarek uratowało od śmierci głodowej. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1996
	W zeszłym tygodniu strażakom udało się uratować z pożaru czteroosobową rodzinę. Ogień strawił niemal doszczętnie ich dom. źródło: NKJP: (CIN): Uratowani z pożogi, Gazeta Krakowska, 2006-11-06

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uratowałem +(e)m uratował	uratowałam +(e)m uratowała	uratowałom +(e)m uratowało	uratowaliśmy +(e)śmy uratowali	uratowałyśmy +(e)śmy uratowały
2 os.	uratowałeś +(e)ś uratował	uratowałaś +(e)ś uratowała	uratowałoś +(e)ś uratowało	uratowaliście +(e)ście uratowali	uratowałyście +(e)ście uratowały
3 os.	uratował	uratowała	uratowało	uratowali	uratowały

bezosobnik: uratowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uratujmy
2 os.	uratuj	uratujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uratowałbym bym uratował	uratowałabym bym uratowała	uratowałobym bym uratowało	uratowalibyśmy byśmy uratowali	uratowałybyśmy byśmy uratowały
2 os.	uratowałbyś byś uratował	uratowałabyś byś uratowała	uratowałobyś byś uratowało	uratowalibyście byście uratowali	uratowałybyście byście uratowały
3 os.	uratowałby by uratował	uratowałaby by uratowała	uratowałoby by uratowało	uratowaliby by uratowali	uratowałyby by uratowały

bezosobnik: uratowano by

bezokolicznik: uratować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uratowawszy

gerundium: uratowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uratowany

odpowiednik aspektowy: ratować

+

uratować

+

KOGO/CO + (przed KIM/CZYM | od CZEGO | z CZEGO)

Od: ratować

Zob. też: