odnaleźć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

poczuć się dobrze w jakimś miejscu lub w jakiejś sytuacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

odnaleźć się jako budowniczy, jako nauczyciel, jako polityk
odnaleźć się pośród zwykłych spraw
odnaleźć się w jakiejś branży, w jakiejś działalności, w nowej roli, w nowych czasach, w nowych warunkach, w jakiejś rzeczywistości, w jakiejś sytuacji, we współczesnym świecie, w jakimś zawodzie, w życiu
odnaleźć się wśród codziennych zajęć
odnaleźć się z trudem
dobrze, doskonale, świetnie, znakomicie odnaleźć się
nie móc, (nie) umieć, (nie) potrafić; pomóc komuś odnaleźć się

	Ania nie mogła odnaleźć się w nowej sytuacji. źródło: KWSJP: Lidia Mieścicka-Mellibruda: Być matką dorosłych dzieci: towarzyszyć czy wspierać, 2000
	W przedszkolu lepiej i szybciej odnajdzie się dziecko, które pod nieobecność mamy zostawało w domu z tatą, dziadkami, rodzeństwem albo opiekunką. źródło: KWSJP: Metrofakty. Dziecko idzie do przedszkola, Metropol, 2001, nr 29
	To prawda, że większość współczesnych polskich intelektualistów nie potrafi odnaleźć się w nowej roli, jednak jeszcze bardziej zdezorientowani wydają się dziś ich krytycy. źródło: KWSJP: Marta Fik: „Inkwizytor i jego ofiary”, Tygodnik Powszechny, 1994, nr 43
	Nie wszyscy potrafią odnaleźć się w sytuacji konieczności podejmowania wyborów obciążonych dużym ryzykiem błędu. źródło: KWSJP: Danuta Urbaniak-Zając: Pedagogika społeczna w Niemczech: stanowiska teoretyczne i problemy praktyki, 2003
	Jeszcze przed zakończeniem studiów szukałem firm, w których mógłbym odnaleźć się jako budowniczy. źródło: KWSJP: Rozmawiał Artur Olszański: Rachunek zysków i strat, Kronika Ziemi Żarskiej, 1998, nr 1

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odnalazłem się +(e)m się odnalazł	odnalazłam się +(e)m się odnalazła	odnalazłom się +(e)m się odnalazło	odnaleźliśmy się +(e)śmy się odnaleźli	odnalazłyśmy się +(e)śmy się odnalazły
2 os.	odnalazłeś się +(e)ś się odnalazł	odnalazłaś się +(e)ś się odnalazła	odnalazłoś się +(e)ś się odnalazło	odnaleźliście się +(e)ście się odnaleźli	odnalazłyście się +(e)ście się odnalazły
3 os.	odnalazł się	odnalazła się	odnalazło się	odnaleźli się	odnalazły się

bezosobnik: odnaleziono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odnajdźmy się
2 os.	odnajdź się	odnajdźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odnalazłbym się bym się odnalazł	odnalazłabym się bym się odnalazła	odnalazłobym się bym się odnalazło	odnaleźlibyśmy się byśmy się odnaleźli	odnalazłybyśmy się byśmy się odnalazły
2 os.	odnalazłbyś się byś się odnalazł	odnalazłabyś się byś się odnalazła	odnalazłobyś się byś się odnalazło	odnaleźlibyście się byście się odnaleźli	odnalazłybyście się byście się odnalazły
3 os.	odnalazłby się by się odnalazł	odnalazłaby się by się odnalazła	odnalazłoby się by się odnalazło	odnaleźliby się by się odnaleźli	odnalazłyby się by się odnalazły

bezosobnik: odnaleziono by się

bezokolicznik: odnaleźć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odnalazłszy się

gerundium: odnalezienie się

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. odnaleźć