zaskoczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zaatakować w sposób nieprzewidziany osobę, która nie była na to przygotowana

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

napastnik zaskoczył
zaskoczyć przeciwnika, wroga; Niemców
zaskoczyć atakiem
zaskoczyć całkowicie, kompletnie

Ofensywa belgijska była dla nas bardzo pamiętna. Walczyliśmy, ale zwyciężaliśmy. 8 września 1944 roku zaskoczyliśmy Niemców w Thielt.

źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008

Ułanom udało się zaskoczyć przeciwnika podczas odpoczynku, dzięki czemu atak w pełni się powiódł i oddział stał się pierwszym z armii „Poznań”, któremu udało się przebić po bitwie nad Bzurą do oblężonej Warszawy.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zaskoczę	zaskoczymy
2 os.	zaskoczysz	zaskoczycie
3 os.	zaskoczy	zaskoczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaskoczyłem +(e)m zaskoczył	zaskoczyłam +(e)m zaskoczyła	zaskoczyłom +(e)m zaskoczyło	zaskoczyliśmy +(e)śmy zaskoczyli	zaskoczyłyśmy +(e)śmy zaskoczyły
2 os.	zaskoczyłeś +(e)ś zaskoczył	zaskoczyłaś +(e)ś zaskoczyła	zaskoczyłoś +(e)ś zaskoczyło	zaskoczyliście +(e)ście zaskoczyli	zaskoczyłyście +(e)ście zaskoczyły
3 os.	zaskoczył	zaskoczyła	zaskoczyło	zaskoczyli	zaskoczyły

bezosobnik: zaskoczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaskoczmy
2 os.	zaskocz	zaskoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaskoczyłbym bym zaskoczył	zaskoczyłabym bym zaskoczyła	zaskoczyłobym bym zaskoczyło	zaskoczylibyśmy byśmy zaskoczyli	zaskoczyłybyśmy byśmy zaskoczyły
2 os.	zaskoczyłbyś byś zaskoczył	zaskoczyłabyś byś zaskoczyła	zaskoczyłobyś byś zaskoczyło	zaskoczylibyście byście zaskoczyli	zaskoczyłybyście byście zaskoczyły
3 os.	zaskoczyłby by zaskoczył	zaskoczyłaby by zaskoczyła	zaskoczyłoby by zaskoczyło	zaskoczyliby by zaskoczyli	zaskoczyłyby by zaskoczyły

bezosobnik: zaskoczono by

bezokolicznik: zaskoczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaskoczywszy

gerundium: zaskoczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zaskoczenie	zaskoczenia
D.	zaskoczenia	zaskoczeń
C.	zaskoczeniu	zaskoczeniom
B.	zaskoczenie	zaskoczenia
N.	zaskoczeniem	zaskoczeniami
Ms.	zaskoczeniu	zaskoczeniach
W.	zaskoczenie	zaskoczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaskoczony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zaskoczony	zaskoczony	zaskoczony	zaskoczone	zaskoczona
D.	zaskoczonego	zaskoczonego	zaskoczonego	zaskoczonego	zaskoczonej
C.	zaskoczonemu	zaskoczonemu	zaskoczonemu	zaskoczonemu	zaskoczonej
B.	zaskoczonego	zaskoczonego	zaskoczony	zaskoczone	zaskoczoną
N.	zaskoczonym	zaskoczonym	zaskoczonym	zaskoczonym	zaskoczoną
Ms.	zaskoczonym	zaskoczonym	zaskoczonym	zaskoczonym	zaskoczonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zaskoczeni	zaskoczeni	zaskoczone	zaskoczone
D.	zaskoczonych	zaskoczonych	zaskoczonych	zaskoczonych
C.	zaskoczonym	zaskoczonym	zaskoczonym	zaskoczonym
B.	zaskoczonych	zaskoczonych	zaskoczonych	zaskoczone
N.	zaskoczonymi	zaskoczonymi	zaskoczonymi	zaskoczonymi
Ms.	zaskoczonych	zaskoczonych	zaskoczonych	zaskoczonych

odpowiednik aspektowy: zaskakiwać

Składnia

+

zaskoczyć

+

KOGO

Pochodzenie

Zob. skoczyć