Doktor, pan starej daty, ukłonił się z galanterią. - Witam w niskich progach, całuję rączki, moje uszanowanie. Co łaskawe panie sprowadza do nas o tej porze?
źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
- Całuję rączki pani redaktorowej! - słyszała moja mama od jakiegoś rodowitego krakowianina.
źródło: NKJP: Redaktorowa wąskotorowa, Dziennik Polski, 2006-11-16
- Całuję… rączki - wymamrotał. I chwiejnymi zakosami wytoczył się z mieszkania.
źródło: NKJP:Wiesław Myśliwski, Widnokrąg 1996
Jak będziesz chciała pójść na piwo, tak normalnie [...] melduję się pierwszy w kolejce. A teraz wybacz, rączki całuję, miłego popołudnia, do widzenia.
źródło: Internet: Łukasz Orbitowski: Tylko Maks. Historia z dreszczykiem, culturecongress.eu/novel
- Rączki całuję szanownej pani. Czym tym razem mogę służyć - słyszałam, ilekroć dzwoniłam do Profesora.
źródło: NKJP: Jolanta Ciosek: Odszedł Jerzy Goliński, Dziennik Polski, 2008-11-25