wygarnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. powiedzieć otwarcie i dobitnie coś nieprzyjemnego dla odbiorcy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	nawsadzać wyrąbać
	hiperonimy:	powiedzieć

Połączenia

wygarnąć (całą) prawdę, wszystko
wygarnąć bez ogródek, bez owijania w bawełnę, prosto z mostu, prosto w oczy, wprost

Cytaty

W domu gadam, co myślę, a potem płaszczę się przed sekretarzem. Pomylę się kiedyś i wygarnę gnojowi.

źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008

Myśleli, że zacznie krzyczeć, że wygarnie im wszystkie grzechy z ucieczką i wagarami na czele, ale on tylko powiedział zadyszanym głosem: - Jesteście niepoprawni.

źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

Byłem bliski wygarnięcia mu, że to jego wina, bo to on, nie kto inny, uruchomił fatalny łańcuch przyczyn i skutków.

źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 1997

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wygarnę	wygarniemy
2 os.	wygarniesz	wygarniecie
3 os.	wygarnie	wygarną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wygarnąłem +(e)m wygarnął	wygarnęłam +(e)m wygarnęła	wygarnęłom +(e)m wygarnęło	wygarnęliśmy +(e)śmy wygarnęli	wygarnęłyśmy +(e)śmy wygarnęły
2 os.	wygarnąłeś +(e)ś wygarnął	wygarnęłaś +(e)ś wygarnęła	wygarnęłoś +(e)ś wygarnęło	wygarnęliście +(e)ście wygarnęli	wygarnęłyście +(e)ście wygarnęły
3 os.	wygarnął	wygarnęła	wygarnęło	wygarnęli	wygarnęły

bezosobnik: wygarnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wygarnijmy
2 os.	wygarnij	wygarnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wygarnąłbym bym wygarnął	wygarnęłabym bym wygarnęła	wygarnęłobym bym wygarnęło	wygarnęlibyśmy byśmy wygarnęli	wygarnęłybyśmy byśmy wygarnęły
2 os.	wygarnąłbyś byś wygarnął	wygarnęłabyś byś wygarnęła	wygarnęłobyś byś wygarnęło	wygarnęlibyście byście wygarnęli	wygarnęłybyście byście wygarnęły
3 os.	wygarnąłby by wygarnął	wygarnęłaby by wygarnęła	wygarnęłoby by wygarnęło	wygarnęliby by wygarnęli	wygarnęłyby by wygarnęły

bezosobnik: wygarnięto by

bezokolicznik: wygarnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wygarnąwszy

gerundium: wygarnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wygarnięcie	wygarnięcia
D.	wygarnięcia	wygarnięć
C.	wygarnięciu	wygarnięciom
B.	wygarnięcie	wygarnięcia
N.	wygarnięciem	wygarnięciami
Ms.	wygarnięciu	wygarnięciach
W.	wygarnięcie	wygarnięcia

imiesłów przymiotnikowy bierny: wygarnięty

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wygarnięty	wygarnięty	wygarnięty	wygarnięte	wygarnięta
D.	wygarniętego	wygarniętego	wygarniętego	wygarniętego	wygarniętej
C.	wygarniętemu	wygarniętemu	wygarniętemu	wygarniętemu	wygarniętej
B.	wygarniętego	wygarniętego	wygarnięty	wygarnięte	wygarniętą
N.	wygarniętym	wygarniętym	wygarniętym	wygarniętym	wygarniętą
Ms.	wygarniętym	wygarniętym	wygarniętym	wygarniętym	wygarniętej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wygarnięci	wygarnięci	wygarnięte	wygarnięte
D.	wygarniętych	wygarniętych	wygarniętych	wygarniętych
C.	wygarniętym	wygarniętym	wygarniętym	wygarniętym
B.	wygarniętych	wygarniętych	wygarniętych	wygarnięte
N.	wygarniętymi	wygarniętymi	wygarniętymi	wygarniętymi
Ms.	wygarniętych	wygarniętych	wygarniętych	wygarniętych

odpowiednik aspektowy: wygarniać

Składnia

	+	wygarnąć	+	KOMU + (CO)
	+	wygarnąć	+	KOMU + (że ZDANIE)

Pochodzenie

Zob. garnąć