wygarnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. wystrzelić z broni palnej

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

broń

	synonimy:	rąbnąć walnąć
	hiperonimy:	strzelić wystrzelić

Nagle zerwał się na równe nogi i z bliska wygarnął do Niemców z automatu: „Ra-ta-ta-ta-ta!”.

źródło: NKJP: Jacek Głębski: Droga do Ite, 2006

Podjechał żandarm i tak z rozmachu wygarnął do blacharza trzy razy.

źródło: NKJP: Leopold Buczkowski: Czarny potok, 1959

Kaśka skoczy do okopu, a z baraku nikt do nas nie wygarnie.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wygarnąłem +(e)m wygarnął	wygarnęłam +(e)m wygarnęła	wygarnęłom +(e)m wygarnęło	wygarnęliśmy +(e)śmy wygarnęli	wygarnęłyśmy +(e)śmy wygarnęły
2 os.	wygarnąłeś +(e)ś wygarnął	wygarnęłaś +(e)ś wygarnęła	wygarnęłoś +(e)ś wygarnęło	wygarnęliście +(e)ście wygarnęli	wygarnęłyście +(e)ście wygarnęły
3 os.	wygarnął	wygarnęła	wygarnęło	wygarnęli	wygarnęły

bezosobnik: wygarnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wygarnijmy
2 os.	wygarnij	wygarnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wygarnąłbym bym wygarnął	wygarnęłabym bym wygarnęła	wygarnęłobym bym wygarnęło	wygarnęlibyśmy byśmy wygarnęli	wygarnęłybyśmy byśmy wygarnęły
2 os.	wygarnąłbyś byś wygarnął	wygarnęłabyś byś wygarnęła	wygarnęłobyś byś wygarnęło	wygarnęlibyście byście wygarnęli	wygarnęłybyście byście wygarnęły
3 os.	wygarnąłby by wygarnął	wygarnęłaby by wygarnęła	wygarnęłoby by wygarnęło	wygarnęliby by wygarnęli	wygarnęłyby by wygarnęły

bezosobnik: wygarnięto by

bezokolicznik: wygarnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wygarnąwszy

gerundium: wygarnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wygarnięty

odpowiednik aspektowy: wygarniać

+

wygarnąć

+

do KOGO + (z CZEGO)

Zob. garnąć